Rozmyślania Marka Aureliusza

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają transformujący wpływ „Rozmyślań” Marka Aureliusza na czytelników, podkreślając ich znaczenie dla młodych dorosłych i przejrzystość tłumaczenia. Wielu czytelników doceniło wnikliwość i uspokajający wpływ książki, choć niektórzy uznali ją za trudną do przeczytania.

⬤ Transformujący wpływ na myślenie i perspektywę
⬤ jasne i zwięzłe tłumaczenie
⬤ istotne i wnikliwe dla współczesnych czytelników
⬤ przekazuje poczucie rozsądku i spokoju
⬤ doskonały stan otrzymanych egzemplarzy.

Niektórzy czytelnicy uważają ją za powolną lekturę; inni uważają ją za trudną do zrozumienia, porównując ją do języka obcego.

(na podstawie 17 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Meditations of Marcus Aurelius

Zawartość książki:

Medytacje ("myśli/pisma skierowane do samego siebie") to seria osobistych pism Marka Aureliusza, cesarza rzymskiego w latach 161-180 n.e., przedstawiających jego idee filozofii stoickiej.

Marek Aureliusz napisał 12 ksiąg Rozmyślań w "wysoko wykształconej" grece koine jako źródło własnych wskazówek i samodoskonalenia. Możliwe, że duża część dzieła została napisana w Sirmium, gdzie spędził dużo czasu planując kampanie wojskowe w latach 170-180. Część z nich została napisana, gdy znajdował się w Aquincum podczas kampanii w Panonii, ponieważ wewnętrzne notatki mówią nam, że druga księga została napisana, gdy prowadził kampanię przeciwko Quadi nad rzeką Granova (współczesny Hron), a trzecia księga została napisana w Carnuntum. Nie jest jasne, czy kiedykolwiek zamierzał opublikować te pisma, więc tytuł Medytacje jest tylko jednym z kilku powszechnie przypisywanych do kolekcji. Pisma te mają formę cytatów o długości od jednego zdania do długich akapitów.

Jego stoickie idee często wiążą się z unikaniem pobłażania zmysłowym uczuciom, umiejętnością, która, jak twierdzi, uwolni człowieka od bólu i przyjemności materialnego świata. Twierdzi, że jedynym sposobem, w jaki człowiek może zostać skrzywdzony przez innych, jest pozwolenie, by jego reakcja go obezwładniła. Porządek lub logos przenika egzystencję. Racjonalność i jasność umysłu pozwalają żyć w harmonii z logosem. Pozwala to wznieść się ponad błędne postrzeganie "dobra" i "zła".