Report on the A.E.G. Armoured Aeroplane: July 1918Reports on German Aircraft 4
W 1916 r. Niemcy wprowadziły klasę J samolotów wsparcia bliskiego lub wsparcia naziemnego.
Po dobrych wynikach pierwszych jednostek w bitwie pod Verdun, rozwój samolotów wsparcia naziemnego otrzymał najwyższy priorytet. AEG zaprojektował J. I, aby zaspokoić zapotrzebowanie na samoloty pancerne do bezpośredniego zwalczania okopanych jednostek piechoty za pomocą skoncentrowanego ognia karabinów maszynowych i bombardowania.
AEG J. I był dwupłatowym samolotem szturmowym z 1917 roku, opancerzoną i potężniejszą wersją samolotu rozpoznawczego AEG C.
IV. AEG J. I posiadał pancerz chroniący pilota i mocniejszy silnik, który był montowany w cięższych samolotach.
Dwa strzelające do przodu karabiny maszynowe LMG 08/15 o kalibrze 0,312 cala (7,92 mm) były zamontowane na podłodze kokpitu obserwatora i skierowane w dół pod kątem 45 stopni w celu zwalczania celów naziemnych. Jeden karabin maszynowy 0,312 cala (7,92 mm) Parabellum MG14 znajdował się w typowym tylnym położeniu obronnym.
