Przyszłość wojny: historia

Opinie czytelników

Książka otrzymała mieszane recenzje, z których niektórzy chwalą jej dogłębną analizę i historyczne spostrzeżenia na temat działań wojennych, podczas gdy inni krytykują jej gadatliwość, brak nowych pomysłów i akademickie skupienie, które może nie angażować zwykłych czytelników. Wyróżniające się tematy obejmują badanie prognoz dotyczących przyszłych wojen, krytykę optymistycznych poglądów na konflikt oraz dyskusje na temat współczesnych kwestii wojennych, takich jak konflikty hybrydowe i cyberwojna.

⬤ Dokładne badania i wnikliwa analiza historycznych perspektyw działań wojennych.
⬤ Dobrze napisana i przystępna zarówno dla laików, jak i ekspertów.
⬤ Wciągające dyskusje na temat współczesnych zagadnień, takich jak konflikty hybrydowe oraz implikacje zmian klimatycznych i wojny informacyjnej.
⬤ Wartościowa bibliografia, która może służyć jako źródło do dalszej lektury.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali, że tekst jest suchy i rozwlekły, przez co mniej wciągający.
⬤ Brak jasnych prognoz lub innowacyjnych spostrzeżeń na temat przyszłości działań wojennych.
⬤ Duży nacisk na anglo-amerykańską perspektywę, zaniedbując inne globalne punkty widzenia.
⬤ Niektóre sekcje były postrzegane jako powtarzające się lub pozbawione głębi, szczególnie w ostatnich częściach książki.

(na podstawie 27 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Future of War: A History

Zawartość książki:

Wielokrotnie nagradzany historyk wojskowości, profesor i doradca polityczny przedstawia ostateczną historię działań wojennych we wszystkich ich formach i zastosowaniach, pokazując, co napędzało i nadal napędza tę wyjątkowo ludzką formę przemocy politycznej.

Pytania o przyszłość wojny są stałym elementem debaty politycznej, analizy strategicznej i popularnej beletrystyki. Gdzie powinniśmy szukać nowych zagrożeń? Jakie przebiegłe plany może mieć na myśli agresor? Jakie są najlepsze formy obrony? Jak można zachować pokój lub rozwiązać konflikt?

Począwszy od francuskiej klęski pod Sedanem w 1870 roku, aż po nieustające współczesne powstania w Iraku i Afganistanie, Lawrence Freedman, światowej sławy myśliciel wojskowy, ujawnia, że większość twierdzeń futurystów wojskowych jest błędna. Mimo to pozostają oni wpływowi.

Freedman pokazuje, jak ci, którzy wyobrażali sobie przyszłą wojnę, często mieli wyidealizowane wyobrażenie o niej jako ograniczonej, krótkiej i decydującej, i regularnie nie brali pod uwagę możliwości długich wojen - stąd uporczywe utrzymywanie się idei nokautującego ciosu, czy to poprzez błyskawiczną ofensywę lądową, pierwsze uderzenie nuklearne, czy cyberatak. Zauważa również brak uwagi poświęcanej wojnom domowym, dopóki Zachód nie zaczął w nich interweniować w latach 90. oraz jak granice między pokojem a wojną, między wojskiem, cywilami i przestępcami stają się coraz bardziej rozmyte.

Relacja Freedmana z półtora wieku działań wojennych i (często błędnego) myślenia, które poprzedza wojnę, jest wyzwaniem zarówno dla jastrzębi, jak i gołębi, i stawia obecne myślenie strategiczne w odważnej perspektywie historycznej.