Future of Post-Human Aerology - Towards a New Theory of Predictability & Nonpredictability -- Volume 2
Czy natura atmosfery jest naprawdę tak przewidywalna, że, jak z przekonaniem stwierdził James Mahoney, wiemy, że ludzie wpływają na klimat.
Nie ma co do tego wątpliwości (TE 2013) Ten pogląd na atmosferę można skontrastować z przeciwstawnym poglądem Jamesa Glassmana, który ostrzegł nas, że prawdziwy świat jest bardziej nieprzewidywalny i niepewny niż wyidealizowany świat, do którego dążą naukowcy. (TE 2013a) W przeciwieństwie do tych przeciwstawnych poglądów (i innych omówionych w książce), aerologia lub badanie atmosfery (w odniesieniu do przewidywalności i nieprzewidywalności) nie są ani możliwe (lub niemożliwe), ani pożądane (lub niepożądane) w stopniu, w jakim chcieliby wierzyć odpowiedni ideolodzy (po różnych stronach).
Oczywiście to kwestionowanie przeciwstawnych poglądów na aerologię nie oznacza, że badanie przewidywalności i nieprzewidywalności jest bezużyteczne lub że dziedziny (związane z aerologią), takie jak meteorologia, klimatologia, fizyka atmosfery, chemia atmosfery, fizyka chmur, aeronomia, hydrologia, modelowanie atmosfery, zmiany klimatu, teoria chaosu, teoria złożoności, nauki planetarne i tak dalej są nieistotne. (WK 2013) W rzeczywistości żaden z tych skrajnych poglądów nie jest rozsądny. Zamiast tego książka ta oferuje alternatywny (lepszy) sposób zrozumienia przyszłości aerologii w odniesieniu do dialektycznej relacji między przewidywalnością a nieprzewidywalnością, ucząc się z różnych podejść w literaturze, ale nie faworyzując żadnego z nich (ani ich nie integrując, ponieważ niekoniecznie są one ze sobą kompatybilne).
Mówiąc dokładniej, książka ta oferuje nową teorię (tj. konstruktywistyczną teorię aerologii), która wykracza poza istniejące podejścia w nowatorski sposób i jest zorganizowana w czterech rozdziałach
