Disguise in George Sand's Novels
Bohaterki George Sand krążą wokół mężczyzn w swoich przebraniach, niczym ćmy wokół płomieni świec.
Jednak, jak pokazuje Disguise in George Sand's Novels, przebranie nie jest narzędziem do uwodzenia mężczyzn, ale raczej do potwierdzenia prawdziwego ja bohaterek. Przedstawienie kobiecych i androgynicznych bohaterek w Rose et Blanche (1831), Indiana (1832), Lelia (1833/39), Gabriel (1839), Consuelo (1842) i La Comtesse de Rudolstadt (1844) jest metaforą pokazującą ciągłość tożsamości przed i po przebraniu, jak przewiduje George Sand w swojej teorii menechme.
Disguise in George Sand's Novels bada proces dojrzewania romantycznych i artystycznie nastawionych bohaterek i podkreśla duchowe znaczenie przebrania jako rytuału przejścia do narodzin nowego typu bohaterki: uduchowionej, asertywnej i oddanej usuwaniu nierówności płci i pomaganiu biednym.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)