
Dzięki swojemu majestatycznemu miejscu w przyrodzie oraz strukturze korzeni, drzew i genów, drzewo tradycyjnie odgrywało ważną symboliczną rolę w krajobrazie tożsamości. Kiedy symbolika drzewa zostaje pozbawiona ryzykownych cech, a jego struktura i siła są zagrożone, ujawnia udręczoną wizję krajobrazu tożsamości.
Na poziomie systemu korzeniowego symbolika drzewa jest ograniczona, niestabilna, a nawet stanowi źródło jego siły, a symbolika kłącza oferuje inny sposób rozumienia struktury genetycznej. Aby ukazać aspekty kolonizacji, Thierry T.
Gustave bada symbolikę drzewa i kłącza w dziełach literackich Martyniki i Gwadelupy. W szczególności jego książka analizuje zachodnioindyjską florę jako metaforę i reprezentację krajobrazu tożsamości w luie et vent sur T lum e Miracle Simone Schwarz-Bart, D lice et le fromager Xaviera Orville'a i Pays m l Maryse Cond.