
Pornography and So on
W 1929 r. w Criterion Miscellany wicehrabia Brentford i D.H. Lawrence zaangażowali się w publiczną debatę na temat cenzury. Broszura Lorda Brentforda ukazała się pod tytułem Do We Need a Censor?; broszura D.H. Lawrence'a nosiła tytuł Pornography and Obscenity, a on sam kontynuował dyskusję na temat aktualnych koncepcji tego, co jest czyste, a co brudne, oraz problemu cenzury w sztuce i literaturze w kolejnej broszurze zatytułowanej Nettles.
Pornografia i obsceniczność została napisana jesienią 1929 roku w Rottach-am-Tegernsee, gdzie Lawrence był gościem Maxa Mohra. Został napisany jako protest i odpowiedź na nalot policyjny w 1929 roku, który skonfiskował 25 obrazów na wystawie, 4 książki z reprodukcjami, Grosza, Ecce Homo, a nawet tom obrazów Williama Blake'a. Lawrence napisał do biura Curtisa Browna we wrześniu, że był zaskoczony, że Faber zaryzykowałby artykuł o obsceniczności, ale zgodził się na sugestię, aby nazwiska Glasworthy'ego i Barrie'ego zostały pominięte w opublikowanej wersji. Chodziło o to, że ich powieści były bardziej pornograficzne niż Boccaccio, który był zdrowy. Wydawcy poprosili zarówno Lawrence'a, jak i Lorda Brentforda, ówczesnego ministra spraw wewnętrznych i głównego inicjatora akcji przeciwko Pansies i Lady Chatterley, o napisanie esejów przedstawiających ich punkty widzenia na kwestię cenzury. Lawrence był najwyraźniej bardzo podekscytowany, gdy jego broszura sprzedała się lepiej niż broszura jego rywala.
Niniejszy tom składa się z tych dwóch pamfletów, wraz z podobnym wstępem, który Lawrence napisał do Wstępu do swoich obrazów.
Jest to interesująca i zabawna praca na temat pornografii i obsceniczności autorstwa Lady Chatterly's Lover, książki, która została zakazana i ocenzurowana w latach sześćdziesiątych. Mówi się, że „kiedy Lawrence się rozkręcał, prawie zawsze posuwał się za daleko, ale po drodze trafiał w sedno prawdy”. Praca ta omawia problemy cenzury w sztuce i literaturze przez osobę, która znała je z pierwszej ręki i pokazuje geniusz Lawrence'a w jego najlepszym wydaniu: zaczyna się od jego szybkiego startu i zaskakującego opisu: „To, co dla jednego człowieka jest pornografią, dla innego jest śmiechem geniusza”. Twierdzi również, że „bez tajemnicy nie byłoby pornografii. Ale jeśli pornografia jest wynikiem skradania się w tajemnicy, to co jest wynikiem pornografii? Jaki jest jej wpływ na jednostkę? „To jednak niezła jazda, jak to zwykle bywa z twórczością Lawrence'a.