Pogańska księga umarłych: wizje przodków dotyczące życia pozagrobowego i innych światów

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 32 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Pagan Book of the Dead: Ancestral Visions of the Afterlife and Other Worlds

Zawartość książki:

Obszerne spojrzenie na kartografię i folklor światów pozagrobowych widzianych przez naszych przodków.

- Bada, w jaki sposób starożytne kultury europejskie postrzegały zaświaty, w tym Błogosławione Wyspy wczesnej wiary greckiej i celtyckiej, hebrajski Szeol, Hades z Odysei Homera, Hel i Valhalla Norsów oraz Aralu Babilonu.

- Pokazuje, w jaki sposób średniowieczne relacje z podróży do Innego Świata reprezentują pierwsze zarejestrowane doświadczenia bliskie śmierci.

- Łączy średniowieczne wierzenia w życie pozagrobowe i narracje NDE z szamanizmem, przyglądając się w szczególności psychopompom, zwierzętom mocy, sobowtórowi, aportowi i temu, co ludzie przynoszą z podróży do krain duchów.

Przedstawiając ewolucję wierzeń w życie pozagrobowe zarówno w czasach pogańskich, jak i średniowiecznych chrześcijańskich, Claude Lecouteux oferuje obszerne spojrzenie na kartografię i folklor światów pozagrobowych widzianych przez naszych przodków. Badając lokalizacje i topografie różnych form przyjmowanych przez Piekło, Czyściec i Niebo, bada, jak starożytne kultury europejskie postrzegały zaświaty, w tym Błogosławione Wyspy wczesnej wiary greckiej i celtyckiej, hebrajski Szeol, blady świat Hadesu z Odysei Homera, Hel i Valhallę Norsów oraz Aralu z Babilonu, krainę, w której nic nie można zobaczyć. Autor bada również wierzenia w Inne Światy, krainy różne od naszych, które nie są zaświatami, ale miejscami, w których czas płynie inaczej i które są zamieszkane przez fantastyczne lub nadprzyrodzone istoty, takie jak wróżki lub krasnoludy.

Dzieląc się średniowiecznymi opowieściami o podróżach w zaświaty, Lecouteux pokazuje, w jaki sposób te relacje reprezentują pierwsze zarejestrowane doświadczenia bliskie śmierci (NDE) i bada, w jaki sposób porównują się one ze współczesnymi narracjami NDE, a także z pracą badaczy NDE, takich jak Raymond Moody. Ponadto bada również opowieści o doświadczeniach poza ciałem, podróżach we śnie i podróżach odbywanych przez sobowtóra lub aport i łączy te narracje z szamanizmem, przyglądając się w szczególności psychopompom, zwierzętom mocy i temu, co ludzie przynoszą z podróży do krain duchów.

Analizując wierzenia dotyczące życia pozagrobowego w średniowieczu jako całości, Lecouteux kończy zbiorem średniowiecznych tradycji związanych z życiem pozagrobowym, takich jak umieszczanie wypolerowanych kamieni w trumnie, aby zmarła dusza mogła znaleźć drogę powrotną do przyjaciół i rodziny w tych porach roku, kiedy zasłona między światami staje się cienka.