Pocieszenie filozofii

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają „Pocieszenie filozofii” Boecjusza jako głębokie i przystępne dzieło filozoficzne, bogate w mądrość i życiowe lekcje, pomimo pewnej krytyki dotyczącej stylu tłumaczenia i kwestii formatowania. Czytelnicy doceniają wciągający dialog i nowoczesne tłumaczenie, jednocześnie przyznając, że książka może stanowić wyzwanie ze względu na jej filozoficzną głębię.

⬤ Głębokie spostrzeżenia i ponadczasowa mądrość na temat ludzkiej egzystencji i filozofii.
⬤ Przystępne tłumaczenie, które jest przyjemne i łatwe w czytaniu.
⬤ Angażująca treść, która promuje przemyślane dyskusje, odpowiednia dla środowisk edukacyjnych.
⬤ Pięknie napisana proza i poezja.
⬤ Istotne życiowe lekcje, które współgrają z dzisiejszymi czytelnikami.

⬤ Niektóre tłumaczenia wydają się zbyt nowoczesne lub kolokwialne, powodując oderwanie od oryginalnego tekstu.
⬤ Problemy z formatowaniem, takie jak uszkodzony krój pisma i błędy typograficzne, utrudniają czytanie.
⬤ Książka może stanowić wyzwanie dla niektórych czytelników, wymagając głębokiej refleksji.

(na podstawie 41 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Consolation of Philosophy

Zawartość książki:

David R. Slavitt, w tym chwalonym nowym przekładzie Pocieszenia filozoficznego Boecjusza, prezentuje zgrabną, przystępną i nowoczesną wersję zarówno dla wieloletnich wielbicieli jednego z wielkich arcydzieł literatury filozoficznej, jak i dla tych, którzy spotykają się z nim po raz pierwszy.

Slavitt zachowuje rozróżnienie między naprzemiennymi sekcjami wiersza i prozy w łacińskim oryginale, pozwalając nam docenić menippejskie podobieństwa między dyskursami literackimi i logicznymi. Jego tłumaczenia prozy są żywe i potoczne, oddając argumentacyjny, czasami żartobliwy ton oryginału, podczas gdy jego tłumaczenia wierszy przywracają piękno i moc poezji Boecjusza. Rezultatem jest znaczący wkład w sztukę przekładu.

Ci mniej zaznajomieni z Pocieszeniem mogą pamiętać, że zostało ono napisane pod wyrokiem śmierci. Boecjusz (ok.

480-524), urzędnik cesarski za czasów Teodoryka, ostrogockiego władcy Rzymu, w czasach politycznej paranoi został zadenuncjowany, aresztowany, a dwa lata później stracony bez procesu. Skomponowana w czasie, gdy jej autor był uwięziony, odcięty od rodziny i przyjaciół, pozostaje jedną z najbardziej wymownych medytacji literatury zachodniej na temat przemijającej natury ziemskich rzeczy i wyższości rzeczy umysłu.

W kunsztownym połączeniu wiersza i prozy Slavitt oddaje energię i pasję oryginału. We wstępie przeznaczonym dla zwykłego czytelnika, Seth Lerer umieszcza życie i osiągnięcia Boecjusza w kontekście.