Pocieszenie filozofii

Opinie czytelników

Recenzje „Pocieszenia filozoficznego” Boecjusza podkreślają jego znaczenie jako filozoficznego klasyka, który umiejętnie przeplata wczesnochrześcijańską teologię ze starożytną myślą grecką. Boecjusz podejmuje głęboki dialog z uosobioną Filozofią, zgłębiając tematy przeznaczenia, wolnej woli i dążenia do prawdziwego szczęścia poprzez poznanie Boga. Wielu czytelników docenia jej przejrzystość, urok i sposób, w jaki rzuca wyzwanie współczesnemu postrzeganiu sukcesu i szczęścia.

⬤ Jasny i przekonujący tekst, który poszerza zrozumienie relacji Boga ze stworzeniem.
⬤ Oferuje głęboki wgląd w naturę szczęścia, cnoty i ludzkiej kondycji.
⬤ Bogata treść filozoficzna, która łączy teologię chrześcijańską z myślą klasyczną.
⬤ Elementy alegoryczne i struktura dialogu zapewniają głębię i zaangażowanie.
⬤ Uważane za wpływowe dzieło w zachodniej filozofii, inspirujące wielu myślicieli na przestrzeni dziejów.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że tłumaczenie nie jest płynne.
⬤ Wydanie Kindle ma problemy z formatowaniem, które utrudniają nawigację.
⬤ Kilka recenzji opisuje ją jako zbyt złożoną lub suchą dla zwykłych czytelników.
⬤ Jedna z recenzji humorystycznie opisuje ją jako „dobry usypiacz na początek drzemki”, sugerując, że może nie przykuć uwagi każdego.

(na podstawie 35 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Consolation of Philosophy

Zawartość książki:

Boethius skomponował De Consolation Philosophiae w szóstym wieku naszej ery, oczekując na śmierć przez tortury, skazany pod zarzutem spiskowania przeciwko rządom gockim, które protestował jako ewidentnie niesprawiedliwe. Choć Boecjusz był chrześcijaninem, opisuje prawdziwy koniec życia jako poznanie Boga przez duszę i pociesza się zasadami greckiej filozofii, a nie chrześcijańskimi przykazaniami.

Napisana w formie zwanej Meippean Satire, która przeplata prozę i wiersz, praca Boethiusa często składa się z historii opowiedzianej przez Owidiusza lub Horacego, aby zilustrować objaśnianą filozofię. Pocieszenie filozofii zdominowało intelektualny świat średniowiecza.

Zainspirowała tak różnych pisarzy, jak Tomasz z Akwinu, Jean de Meun i Dante. W Anglii została przetłumaczona na staroangielski przez Alfreda Wielkiego, na średnioangielski przez Geoffreya Chaucera, a później królowa Elżbieta I dokonała własnego tłumaczenia. Okoliczności powstania, heroiczna postawa autora i Meippean tekstura częściowo prozą, częściowo wierszem od tamtej pory fascynują studentów filozofii, literatury i religii.

Od ponad 100 lat Oxford World's Classics udostępnia najszersze spektrum literatury z całego świata. Każdy przystępny cenowo tom odzwierciedla zaangażowanie Oxfordu w badania naukowe, zapewniając najdokładniejszy tekst oraz bogactwo innych cennych funkcji, w tym eksperckie wprowadzenia wiodących autorytetów, obszerne notatki wyjaśniające tekst, aktualne bibliografie do dalszych badań i wiele więcej.