Piję, więc jestem: filozoficzny przewodnik po winie

Opinie czytelników

Książka Rogera Scrutona „Piję, więc jestem” to mieszanka osobistych anegdot na temat wina i filozoficznych refleksji, które oscylują między wnikliwością a pretensjonalnością. Podczas gdy wielu recenzentów docenia dowcip i dogłębną wiedzę Scrutona, szczególnie w odniesieniu do francuskich win i kultury winiarskiej, inni krytykują książkę za elitarne perspektywy i pobłażliwą prozę. Ogólnie rzecz biorąc, książka jest uważana za przyjemną dla poważnych miłośników wina i osób zainteresowanych filozofią, choć niektórzy uważają, że brakuje jej praktycznych wskazówek i nadmiernie koncentruje się na osobistych poglądach Scrutona.

⬤ Urocze i dowcipne pisanie
⬤ głębokie filozoficzne spostrzeżenia
⬤ ciekawe połączenia win z filozofami
⬤ wiedza na temat francuskich win
⬤ oferuje unikalne kulturowe spojrzenie na wino.

⬤ Może wydawać się elitarna i pretensjonalna
⬤ momentami pobłażliwa i nużąca
⬤ brakuje jej praktycznych wskazówek dotyczących doceniania wina
⬤ niektórzy czytelnicy uznali aspekty filozoficzne za niejasne lub rozczarowujące.

(na podstawie 36 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

I Drink Therefore I Am: A Philosopher's Guide to Wine

Zawartość książki:

Znamy opinię medyczną, że codzienny kieliszek wina jest dobry dla zdrowia, a także konkurencyjną opinię, że więcej niż kieliszek lub dwa postawi nas na drodze do ruiny. Niezależnie od tego, czy wino jest dobre dla ciała, czy nie, Scruton twierdzi, że pite we właściwym nastroju jest zdecydowanie dobre dla duszy. A nie ma lepszego dodatku do wina niż filozofia. Myśląc o winie, można nauczyć się nie tylko pić w myślach, ale także myśleć w haustach.

Ta pełna dobrego humoru książka stanowi antidotum na pretensjonalne bzdury pisane dziś o winie i głębokie przeprosiny za napój, na którym opiera się cywilizacja.

In vino veritas.