Ostatni wilk i Herman

Opinie czytelników

Książka składa się z trzech krótkich nowel, skupiających się głównie na „Ostatnim wilku” i „Hermanie”. Opowiadania te są pełne czarnego humoru, prowokują do myślenia i prezentują unikalny styl narracji, który może stanowić wyzwanie dla czytelników. Poruszają one tematy izolacji, tożsamości i ludzkich doświadczeń w niekonwencjonalny sposób.

Opowiadania są opisywane jako głęboko zabawne i oryginalne, z echami Kafki i Bernharda. Styl pisania Krasznahorkaia jest chwalony za jego wyjątkowość i kreatywność, w tym użycie długich, ciągnących się zdań, które skutecznie przekazują myśli i doświadczenia bohaterów. Wielu czytelników uznało książkę za wartościowe wprowadzenie do twórczości Krasznahorkaia, ze złożonymi postaciami i bogatą głębią tematyczną. Oferuje również wciągającą krytykę ludzkiej egzystencji i norm społecznych.

Niektórzy czytelnicy uznali styl narracji za wymagający i uważali, że długie, kręte zdania mogą być przytłaczające. Pojawiły się też uwagi krytyczne dotyczące wiarygodności postaci, gdyż niektórzy uznali, że bohaterów nie da się polubić i nie są wystarczająco przekonujący, by utrzymać zainteresowanie. Ponadto, w kilku recenzjach zauważono, że niekonwencjonalny sposób narracji może nie być dla każdego, potencjalnie pozostawiając niektórych czytelników w poczuciu oderwania lub dezorientacji.

(na podstawie 17 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Last Wolf & Herman

Zawartość książki:

Ostatni wilk The Last Wolf (w tłumaczeniu George'a Szirtesa) to Krasznahorkai w szalonej pigułce - przedstawia klasycznego narratora z obsesją, człowieka wynajętego (przez pomyłkę) do napisania prawdziwej opowieści o ostatnim wilku w Hiszpanii. To nieszczęśliwe doświadczenie (bycie mylonym z inną osobą, wleczonym po zimnym, obcym miejscu i przerażonym końcem gatunku) jest opowiedziane - wszystko w jednym zdaniu - jako smutna, zapętlona opowieść, mniej więcej wycie, w ponurym berlińskim barze do ewidentnie znudzonego barmana.

Herman (w tłumaczeniu Johna Batki), „niezrównany wirtuoz traperstwa, który strzeże wspaniałych tajemnic starożytnego rzemiosła stopniowo popadającego w trwałe zapomnienie”, zostaje poproszony o usunięcie ostatnich „szkodliwych bestii” z lasu. Zaczyna z wielką gorliwością, choć z czasem „podejrzewa, że może był na złym tropie”. Herman zmienia stronę, decydując się na śledzenie zupełnie nowej gry...