Melancholia oporu

Opinie czytelników

Melancholia oporu Laszlo Krasznahorkaia to nawiedzona i mocna powieść osadzona w rozpadającym się węgierskim miasteczku. Obraca się wokół przybycia cyrku z gigantycznym wielorybem, który wywołuje zamieszanie i egzystencjalne pytania wśród mieszkańców miasta. Narracja, charakteryzująca się długimi, złożonymi zdaniami, stanowi wyzwanie dla czytelników, ale ostatecznie oferuje głębokie spostrzeżenia i bogatą eksplorację postaci. Książka jest ceniona za intensywny styl pisania i głębię tematyczną, ale wywołała również krytykę za gęstość i czasami niespójną narrację.

⬤ Mocna i nawiedzająca proza, która pozostawia niezatarte wrażenie.
⬤ Bogate portrety postaci i głęboka eksploracja tematyczna, w tym elementy psychologiczne, polityczne i egzystencjalne.
⬤ Unikalna struktura narracyjna z senną intensywnością.
⬤ Godna uwagi ze względu na filozoficzne spostrzeżenia i zdolność do zmiany perspektywy po ponownym przeczytaniu.

⬤ Niezwykle gęsty styl pisania z długimi, ciągnącymi się zdaniami, które mogą być odstręczające dla niektórych czytelników.
⬤ Narracja może wydawać się przeciągnięta lub zawiła, przez co czasami trudno za nią nadążyć.
⬤ Niektórym recenzentom trudno było zidentyfikować wyraźne przesłanie lub znaczenie, co prowadziło do rozczarowania.
⬤ Nie jest łatwo dostępna dla zwykłych czytelników; wymaga poświęcenia i wysiłku, aby w pełni się zaangażować.

(na podstawie 45 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Melancholy of Resistance

Zawartość książki:

Mocna, surrealistyczna powieść w stylu Gogola o chaotycznych wydarzeniach związanych z przybyciem cyrku do małego węgierskiego miasteczka. Melancholia oporu, magiczna, surrealistyczna powieść Laszlo Krasznahorkaia, przedstawia łańcuch tajemniczych wydarzeń w małym węgierskim miasteczku.

Cyrk, obiecujący pokazać wypchane ciało największego wieloryba na świecie, przybywa w środku zimy, wywołując dziwaczne plotki. Rozchodzą się wieści, że cyrkowcy mają złowrogi cel na myśli, a przerażeni mieszkańcy trzymają się wszelkich przejawów porządku, jakie mogą znaleźć w muzyce, kosmologii, faszyzmie. Bohaterowie powieści są niezapomniani: zła pani Eszter, knująca przejęcie władzy nad miastem; jej słabowity mąż; i Valuska, nasz nieszczęsny bohater z głową w chmurach, który jest czułym centrum książki, jedyną czystą i szlachetną duszą, jaką można znaleźć.

Zwarta, potężna i intensywna Melancholia oporu, jak ujął to jej niezwykle utalentowany tłumacz George Szirtes, „to powolny strumień lawy narracji, ogromna czarna rzeka typu”. A jednak, w cudowny sposób, powieść, według słów The Guardian, „unosi czytelnika księżycowymi skokami i skokami”.