Nieoryginalny geniusz - poezja innymi środkami w nowym stuleciu

Opinie czytelników

„Unoriginal Genius” Marjorie Perloff to kompleksowa kolekcja, która angażuje się we współczesne literackie praktyki zawłaszczania i cytowania. Prowokuje do myślenia i debaty, poruszając złożone idee w sferze hiperinformacji i współczesnej literatury, choć nie zawsze spełnia oczekiwania wszystkich czytelników.

⬤ Wszechstronne badanie praktyk literackich
⬤ stymuluje ważne rozmowy we współczesnej literaturze
⬤ dobrze napisane i wnikliwe eseje
⬤ przydatne dla naukowców i czytelników zainteresowanych złożonymi dziełami literackimi
⬤ zachęca do refleksji i głębszego zrozumienia kluczowych autorów i ruchów.

⬤ Niektóre treści mogą wydawać się bardziej intuicyjne niż istotne
⬤ postrzegane jako suche lub nudne przez niektórych czytelników
⬤ mogą zmagać się z ograniczeniem nieoryginalnych cytatów w poezji.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Unoriginal Genius - Poetry by Other Means in the New Century

Zawartość książki:

Jakie jest miejsce indywidualnego geniuszu w globalnym świecie hiperinformacji - świecie, w którym, jak przewidział Walter Benjamin ponad siedemdziesiąt lat temu, każdy jest potencjalnie autorem? Dla poetów w takim klimacie "oryginalność" zaczyna schodzić na dalszy plan na rzecz tego, co można zrobić ze słowami innych ludzi - kadrowanie, cytowanie, recykling i inne zapośredniczanie dostępnych słów i zdań, a czasem całych tekstów. Marjorie Perloff bada tutaj ten intrygujący rozwój we współczesnej poezji: przyjęcie "nieoryginalnego" pisania.

Paradoksalnie, jak twierdzi, taka cytująca i często oparta na ograniczeniach poezja jest bardziej przystępna i w pewnym sensie "osobista" niż hermetyczna poezja lat 80. i 90. ubiegłego wieku.

Perloff śledzi tę poetykę "nieoryginalnego geniuszu" od jej paradygmatycznego dzieła, encyklopedycznego Projektu Arkady Benjamina, książki w dużej mierze składającej się z cytatów. Omawia procesy wyboru, kadrowania i rekonfiguracji w pracach brazylijskiego konkretyzmu i Oulipo, obu ruchów rozumianych obecnie jako prekursorzy takich hybrydowych tekstów cytatowych, jak libretto opery Shadowtime Charlesa Bernsteina i dokumentalna sekwencja liryczna The Midnight Susan Howe.

Perloff stwierdza również, że nowy synkretyzm rozciąga się na język: na przykład na francusko-norweską Caroline Bergvall piszącą po angielsku i japońską Yoko Tawadę piszącą po niemiecku. Unoriginal Genius kończy się omówieniem konceptualistycznej książki Kennetha Goldsmitha Traffic - pozornie "czystej" transkrypcji radiowych raportów o ruchu drogowym z jednego wakacyjnego weekendu.

W tych i wielu innych przypadkach Perloff pokazuje nam "poezję innymi środkami" o wielkiej pomysłowości, dowcipie i złożoności.