Niebieski, biały, czerwony

Opinie czytelników

Blue White Red autorstwa Alaina Mabanckou to wciągająca powieść, która porusza temat nadziei i realiów migracji, szczególnie z perspektywy młodego Kongijczyka. Narracja oferuje wgląd w kulturowe i emocjonalne doświadczenie poszukiwania lepszego życia we Francji, ujawniając złożoność postkolonialnej egzystencji i doświadczenia imigrantów. Powieść jest chwalona za dowcipny i obserwacyjny styl pisania, głębię emocjonalną i dobre tłumaczenie na język angielski.

Powieść jest dobrze napisana, z mocną historią i wnikliwymi obserwacjami. Jest opisywana jako przejmująca i autentyczna, co czyni ją obowiązkową lekturą dla osób zainteresowanych doświadczeniami migracyjnymi. Tłumaczenie Alison Dundy jest znane z tego, że z powodzeniem oddaje niuanse oryginalnego tekstu. Zapewnia głębsze zrozumienie kongijskiego społeczeństwa i doświadczeń imigrantów, wzbogacając perspektywę czytelników na globalne nierówności.

Niektórzy czytelnicy uważają, że autor stworzył lepsze dzieła i mogą mieć większe oczekiwania w oparciu o jego inne prace. Istnieje poczucie, że choć książka jest dobra, może nie wyróżniać się jako najlepszy wysiłek Mabanckou w jego dorobku.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Blue White Red

Zawartość książki:

Ta opowieść o dzikiej przygodzie ukazuje zawiedzione nadzieje Afrykanów żyjących między światami. Kiedy Moki wraca do swojej wioski z Francji w markowych ubraniach i z manierami Francuza, Massala-Massala, który po porzuceniu studiów wiedzie życie skromnego rolnika uprawiającego orzeszki ziemne, zaczyna marzyć o pójściu w ślady Mokiego.

Razem wyruszają do Paryża, gdzie Massala-Massala staje się częścią podziemnego świata bezrobotnych imigrantów bez dokumentów. Po nieudanej próbie sprzedaży biletów metra zakupionych za pomocą skradzionej książeczki czekowej trafia do więzienia i zostaje deportowany.

Blue White Red to powieść o postkolonialnej Afryce, w której młodzi ludzie urodzeni w biedzie marzą o osiągnięciu sukcesu w miastach swoich byłych kolonialnych panów. Ostry komentarz Alaina Mabanckou na temat życia Afrykanów we Francji jest przecięty parodią afrykańskich wieśniaków, którzy chwalą się synem w kraju Digol.