Newman o doktrynalnym zepsuciu

Opinie czytelników

Książka Matthew Leveringa oferuje kompleksowe badanie myśli Johna Newmana na temat rozwoju doktrynalnego i korupcji. Podkreśla dobroczynne podejście Leveringa do badań historycznych, jednocześnie krytycznie angażując się w pracę Newmana. Książka została pochwalona za swoją przystępność i głębię, choć niektórzy czytelnicy uważają ją za wyzwanie ze względu na jej teologiczną złożoność. Widoczna jest mieszana reakcja na jej zaangażowanie we współczesne badania.

Książka jest dobrze oprawiona i atrakcyjna wizualnie. Zapewnia jasną, szczegółową i dobroczynną eksplorację idei Newmana. Levering z powodzeniem przedstawia krytykę Newmana, zachowując jednocześnie integralność jego myśli. Dyskusja jest wciągająca i oferuje cenny wgląd w złożone kwestie teologiczne, dzięki czemu jest dostępna dla szerokiego grona odbiorców. Jest to również aktualny wkład dla osób zainteresowanych rozwojem doktrynalnym.

Niektórzy czytelnicy uważają, że książka stanowi wyzwanie, szczególnie ci, którzy nie mają rozległego wykształcenia teologicznego. Krytykowano stosunek Leveringa do współczesnych badań, sugerując, że może on przeoczyć pewne ulepszenia w badaniach Newmana. Istnieją obawy, że niektóre argumenty są zbyt okrężne, co umniejsza ogólną argumentację.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Newman on Doctrinal Corruption

Zawartość książki:

Newman on Doctrinal Corruption analizuje rozumienie historii i doktryny przez Johna Henry'ego Newmana w jego własnym kontekście, najpierw jako studenta i profesora Oksfordu czytającego Edwarda Gibbona i pod wpływem jego bliskiego przyjaciela Hurrella Froude'a, następnie jako nowo nawróconego katolika w dialogu ze swoim bratem Franciszkiem, a wreszcie jako wybitnego katolika podczas kontrowersji wokół dogmatów Niepokalanego Poczęcia (w dialogu z Edwardem Puseyem) i papieskiej nieomylności (w dialogu z Ignazem von Döllingerem).

Autor Matthew Levering argumentuje, że kariera Newmana została w dużej mierze ukształtowana przez obawy o doktrynalne zepsucie. Rozumienie rozwoju doktrynalnego przez Newmana można zrozumieć tylko wtedy, gdy podzielamy jego obawy dotyczące niebezpieczeństwa doktrynalnego zepsucia - obawy, które wyjaśniają, dlaczego Newman energicznie sprzeciwiał się liberalizmowi religijnemu.

Szczególnie ważna jest debata Newmana z wielkim niemieckim historykiem Kościoła Döllingerem, ponieważ w tej ostatniej debacie Newman wnosi wszystko, czego nauczył się o naturze historii, kształtowaniu się doktryny Kościoła, problemie z prywatnym osądem i roli badań historycznych.