Ludzie nieśmiertelni

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za jej mocny język i zdolność autora do przekazywania doświadczeń zwykłych żołnierzy podczas II wojny światowej, a jednocześnie jest krytykowana za to, że jest bardziej podstawową narracją w porównaniu do innych znanych dzieł Grossmana. Oferuje wnikliwe spojrzenie na mniej znany okres wojny, ale niektórzy czytelnicy uważają, że skłania się ku sowieckiej propagandzie.

⬤ Świetnie napisana
⬤ prawdziwa i wciągająca
⬤ zapewnia unikalne spojrzenie na front wschodni
⬤ doskonały język opisowy
⬤ mocny portret pierwszego roku wojny
⬤ uniwersalne tematy walki o dom i bliskich
⬤ i znaczące uzupełnienie innych prac Grossmana.

⬤ Uproszczona fabuła w porównaniu do innych powieści Grossmana
⬤ postrzegana jako wypełniona sowiecką propagandą
⬤ główny bohater postrzegany jest jako pozbawiony głębi
⬤ a porównania książki do wcześniejszych arcydzieł Grossmana mogą pozostawić niektórych czytelników rozczarowanych.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

People Immortal

Zawartość książki:

Jedna z trzech wielkich powieści wojennych Grossmana - obok Życia i losu oraz Stalingradu - Ludzie nieśmiertelni jest zarówno dziełem fikcji, jak i ważnym wkładem w radziecki wysiłek wojenny. Rozgrywająca się w katastrofalnych porażkach pierwszych miesięcy wojny, śledzi pułk Armii Czerwonej, który odnosi niewielkie zwycięstwo we wschodniej Białorusi, ale nie udaje mu się wykorzystać tego sukcesu.

Batalionowi zostaje powierzone zadanie spowolnienia niemieckiego natarcia, a ostatecznie zostaje okrążony, zanim ostatecznie wyrwie się i połączy z resztą sił radzieckich. Opisy świata przyrody Grossmana - i relacje jego bohaterów z nim - są zarówno żywe, jak i nieoczekiwane, podobnie jak jego niezapomniane szkice postaci: Jedenastoletni Lionya jest zdeterminowany, by trzymać się swojego zabawkowego rewolweru, gdy idzie daleko za niemieckimi liniami; jego buntownicza babcia uderza niemieckiego oficera w twarz i zostaje zastrzelona; Kotenko, zaciekle antysowiecki chłop, który początkowo wita Niemców, wiesza się z rozpaczy, gdy traktują go z pogardą; a Semion Ignatiew, kobieciarz i utalentowany gawędziarz, okazuje się najodważniejszym i najbardziej zaradnym z szeregowych żołnierzy. Grossman spędził większość lat wojny blisko linii frontu.

Ale The People Immortal nie jest zwykłą propagandą podnoszącą morale. Wręcz przeciwnie, jak jasno wynika z listów zawartych w tym tomie, był on czytany jako podręcznik i jako dzieło edukacji wojskowej.

Niniejsze wydanie zawiera nie tylko samą powieść, przetłumaczoną tutaj po raz pierwszy od 1946 roku, ale także bogaty materiał źródłowy. przetłumaczone z rosyjskiego przez Roberta i Elizabeth Chandler.