Lewiatan (oprawa biblioteczna Deluxe)

Opinie czytelników

Recenzje „Lewiatana” Hobbesa odzwierciedlają mieszankę podziwu dla jego głębokich idei dotyczących zarządzania i teorii umowy społecznej, a także wyzwań związanych z jego złożonym językiem i długą strukturą. Podczas gdy wielu uważa filozoficzne spostrzeżenia za nieocenione, trudność w czytaniu z powodu przestarzałego tekstu i gęstych argumentów jest powszechnym tematem.

⬤ Bogata treść filozoficzna dotycząca natury ludzkiej, zarządzania i teorii umowy społecznej.
⬤ Uważana za klasyczną i niezbędną lekturę do zrozumienia współczesnych demokracji.
⬤ Oferuje cenne spostrzeżenia na temat wzajemnego oddziaływania świeckich rządów i przekonań religijnych.
⬤ Wielu czytelników uważa ją za zaskakująco prowokującą do myślenia i jasną w niektórych sekcjach.
⬤ Istotne koncepcje dotyczące stosunków międzynarodowych i społeczeństwa obywatelskiego.

⬤ Tekst jest trudny do przeczytania ze względu na przestarzały język i złożone argumenty.
⬤ Niektóre wydania cierpią z powodu słabego formatowania, problemów z oprawą i błędów typograficznych.
⬤ Długość książki (ponad 700 stron) może być zniechęcająca, wymagając czasu na jej przetrawienie.
⬤ Nie wszyscy czytelnicy zgadzają się z wnioskami Hobbesa, co może prowadzić do niezgody z jego perspektywami.

(na podstawie 251 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Leviathan (Deluxe Library Binding)

Zawartość książki:

Lewiatan jest klasycznym zachodnim dziełem na temat zarządzania państwem, porównywalnym z Księciem Machiavellego. Dotyczy struktury społeczeństwa i legalnego rządu i jest uważany za jeden z najwcześniejszych i najbardziej wpływowych przykładów teorii umowy społecznej.

Napisany podczas angielskiej wojny domowej (1642-1651), Lewiatan opowiada się za umową społeczną i rządami absolutnego suwerena. Hobbes napisał, że wojny domowej i brutalnej sytuacji stanu natury ("wojny wszystkich przeciwko wszystkim") można uniknąć jedynie dzięki silnemu, niepodzielnemu rządowi. Hobbes wyraźnie odrzuca ideę podziału władzy.

W punkcie 6 Hobbes wyraźnie opowiada się za cenzurą prasy i ograniczeniami prawa do wolności słowa, jeśli suweren uzna je za pożądane w celu promowania porządku. Hobbes wyraźnie stwierdza, że suweren ma prawo do sprawowania władzy w kwestiach wiary i doktryny, a jeśli tego nie robi, zachęca do niezgody.

Thomas Hobbes poruszył również kwestię zdolności suwerena do nakładania podatków w Lewiatanie. Hobbes wierzył, że równa sprawiedliwość obejmuje równe nakładanie podatków.

Równość podatków nie zależy od równości bogactwa, ale od równości długu, jaki każdy człowiek jest winien wspólnocie za obronę i utrzymanie rządów prawa.