Lewiatan

Opinie czytelników

Opinie użytkowników na temat „Lewiatana” Hobbesa podkreślają, że jest to ważne, ale wymagające dzieło filozofii politycznej, które wymaga głębokiej kontemplacji. Podczas gdy wielu chwali spostrzeżenia i argumenty Hobbesa dotyczące rządu i ludzkiej natury, pojawiają się krytyczne uwagi dotyczące czytelności książki ze względu na jej przestarzały język i strukturę.

⬤ Oferuje głęboki wgląd w ludzką naturę i konieczność silnego rządu.
⬤ Uznawana za przełomowe dzieło w teorii umowy społecznej.
⬤ Zachęca do krytycznego myślenia i refleksji.
⬤ Dostarcza interesujących perspektyw na chrześcijaństwo i zarządzanie polityczne.
⬤ Dla niektórych może być zaskakująco łatwa w czytaniu i prowokująca do myślenia.
⬤ Niezbędna do zrozumienia ewolucji demokracji.

⬤ Napisana przestarzałym językiem, przez co trudna do przeczytania i przyswojenia.
⬤ Długa na ponad 700 stron, co może być zniechęcające.
⬤ Niektóre wydania mają niską jakość wykonania, np. problemy z oprawą i literówki.
⬤ Treść może być powtarzalna z nowoczesnej perspektywy.
⬤ Mylące opisy w niektórych wydaniach (np. wersje audio).

(na podstawie 251 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Leviathan

Zawartość książki:

Napisany podczas angielskiej wojny domowej (1642-1651) Lewiatan opowiada się za umową społeczną i rządami absolutnego suwerena. Hobbes napisał, że wojny domowej i brutalnej sytuacji stanu natury ("wojny wszystkich przeciwko wszystkim") można uniknąć jedynie dzięki silnemu, niepodzielnemu rządowi.

Po długich dyskusjach z Thomasem Hobbesem, paryżanin Abraham Bosse stworzył akwafortę do słynnego frontonu książki w stylu g ometrique, który sam Bosse udoskonalił. Jest on podobny pod względem organizacji do frontyspisu De Cive (1642) Hobbesa, stworzonego przez Jeana Matheusa. Frontispis składa się z dwóch głównych elementów, z których górna część jest zdecydowanie bardziej uderzająca.

Widać na nim gigantyczną postać w koronie wyłaniającą się z krajobrazu, trzymającą miecz i pastorał, pod cytatem z Księgi Hioba - "Non est potestas Super Terram quae Comparetur ei. Iob. 41. 24" ("Nie ma mocy na ziemi, która mogłaby być z nim porównana. Job 41. 24") - łącząc postać z potworem z tej księgi. (Ze względu na nieporozumienia dotyczące dokładnej lokalizacji rozdziałów i wersetów, gdy zostały one podzielone w późnym średniowieczu, werset cytowany przez Hobbesa jest zwykle podawany jako Job 41:33 we współczesnych chrześcijańskich tłumaczeniach na język angielski, Job 41:25 w tekście masoreckim, Septuagincie i Biblii Lutra; jest to Iob 41:24 w Wulgacie). ) Tułów i ramiona postaci składają się z ponad trzystu osób, w stylu Giuseppe Arcimboldo; wszystkie są skierowane do wewnątrz, a tylko głowa olbrzyma ma widoczne rysy. (Manuskrypt Lewiatana stworzony dla Karola II w 1651 roku ma znaczące różnice - inną główną głowę, ale co istotne, ciało składa się również z wielu twarzy, wszystkie patrzą na zewnątrz ciała i mają szereg wyrazów twarzy). )

Dolna część to tryptyk oprawiony w drewnianą ramkę. Środkowa forma zawiera tytuł na ozdobnej kurtynie. Dwa boki odzwierciedlają miecz i pastorał głównej postaci - ziemską władzę po lewej i moce kościoła po prawej. Każdy element boczny odzwierciedla równoważną moc - zamek do kościoła, korona do mitry, armata do ekskomuniki, broń do logiki, a pole bitwy do sądów religijnych. Gigant trzyma symbole obu stron, odzwierciedlając połączenie świeckiego i duchowego w suwerenie, ale konstrukcja tułowia sprawia, że postać jest również państwem.