Książę. Dyskursy o Liwiuszu. Sztuka wojny

Opinie czytelników

Książka zapewnia cenne spostrzeżenia i jest uważana przez niektórych za dobrą lekturę, ale cierpi z powodu istotnych problemów, takich jak mały rozmiar druku i brak funkcji nawigacyjnych, takich jak numery stron i indeks, co czyni ją niewygodną dla osób poszukujących odniesień akademickich.

Oferuje świetne spostrzeżenia i jest wartościową lekturą; dokładne tłumaczenie dzieła Machiavellego.

Niewielki rozmiar druku utrudnia czytanie; brak podstawowych funkcji, takich jak strona tytułowa, indeks i numery stron, co komplikuje odniesienia akademickie.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Prince. The Discourses on Livy. The Art of War

Zawartość książki:

Niccol di Bernardo dei Machiavelli (3 maja 1469 - 21 czerwca 1527) był włoskim renesansowym dyplomatą, filozofem i pisarzem, najbardziej znanym z Księcia (Il Principe), napisanego w 1513 roku. Często nazywany jest ojcem współczesnej filozofii politycznej lub nauk politycznych.

Przez wiele lat pełnił funkcję wysokiego urzędnika w Republice Florenckiej, odpowiadając za sprawy dyplomatyczne i wojskowe. Pisał komedie, pieśni karnawałowe i poezję. Jego osobista korespondencja ma duże znaczenie dla historyków i badaczy.

Pracował jako sekretarz Drugiej Kancelarii Republiki Florencji w latach 1498-1512, kiedy Medyceusze byli poza władzą.

Nazwisko Machiavellego zaczęło kojarzyć się z pozbawionymi skrupułów politykami, takimi jak ci, którym Machiavelli doradzał w Księciu. Machiavelli rozważał bitwy polityczne nie przez pryzmat moralności, ale tak, jakby były grą planszową z ustalonymi zasadami.

Jego doświadczenie pokazało mu, że polityka zawsze była rozgrywana za pomocą oszustwa, zdrady i zbrodni. Stwierdził również, że władca, który ustanawia królestwo lub republikę i jest krytykowany za swoje czyny, w tym przemoc, powinien być usprawiedliwiony, jeśli intencja i wynik są korzystne. Książę Machiavellego był czytany jako rękopis na długo przed jego publikacją w 1532 roku, a reakcja była mieszana.

Niektórzy uważali go za prosty opis "złych środków stosowanych przez złych władców; inni czytali w nim złe zalecenia dla tyranów, aby pomóc im utrzymać władzę". Termin Machiavellian często kojarzy się z politycznym oszustwem, przebiegłością i realpolitik. Mimo że Machiavelli stał się najbardziej znany ze swojej pracy na temat księstw, naukowcy zwracają również uwagę na napomnienia zawarte w jego innych dziełach filozofii politycznej.

Choć znacznie mniej znane niż Książę, Dyskursy o Liwiuszu (skomponowane ok. 1517 r.) są często uważane za dzieło, które utorowało drogę współczesnemu republikanizmowi.