Kebra Negast (Księga Chwały Królów), z 15 oryginalnymi ilustracjami (Aziloth Books)

Opinie czytelników

Książka jest historycznym opisem łączącym ród etiopskich monarchów z królem Salomonem, dostarczając cennych spostrzeżeń czytelnikom zainteresowanym chrześcijaństwem, historykom i osobom zaintrygowanym kulturą Etiopii. Podczas gdy wielu chwaliło jej zawartość, kilka recenzji wskazywało na problemy z formatowaniem i ilustracjami.

Bogata treść historyczna, wnikliwa dla różnych perspektyw religijnych, dobrze zbadana, spełniająca emocjonalne powiązania i polecana czytelnikom zainteresowanym historią Etiopii. Wielu uznało ją za fascynującą lekturę i podkreśliło jej znaczenie dla zrozumienia powiązań w narracjach biblijnych.

Słabe formatowanie, niewyraźny tekst, ograniczone i nieatrakcyjne ilustracje oraz pewne nieścisłości w teologicznych interpretacjach autora. Niektórzy czytelnicy zauważyli, że książka jest w dużej mierze oparta na tekście, co czyni ją mniej wciągającą wizualnie.

(na podstawie 24 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Kebra Negast (the Book of the Glory of Kings), with 15 original illustrations (Aziloth Books)

Zawartość książki:

"Kebra Nagast" (Chwała Królów) została napisana co najmniej tysiąc lat temu, a jej temat zaczerpnięto ze znacznie starszych źródeł, z których niektóre sięgają pierwszego wieku naszej ery. Napisana pierwotnie w afrykańskim języku klasycznym Ge'ez, książka opowiada historię Dawidowej linii afrykańskich monarchów, wywodzącej się od króla Izraela Salomona i Maqedy, królowej Saby (Saba), która udała się do Lewantu specjalnie po to, by odwiedzić mądrego i sławnego monarchę.

Było to udane spotkanie umysłów, a Maqeda okazała się równa Salomonowi Mądremu w serii długich dyskusji filozoficznych. Hebrajski monarcha nie poprzestał jednak na intelekcie afrykańskiej królowej - za pomocą podstępu uwiódł Maqedę, która urodziła mu syna, Ebna-Lahakima. Ale to uwiedzenie okazało się zgubą Salomona.

Podczas pobytu w Izraelu książę Ebna-Lahakim zebrał wokół siebie grupę królewskich szlachciców i wspólnie przejęli dwa najpotężniejsze symbole porozumienia Izraela z Wszechmogącym - Arkę Przymierza i kamienne tablice Dziesięciu Przykazań. Trofea te zostały przewiezione z powrotem do Abisynii, gdzie, jak się mówi, pozostają do dziś.