Kandyd

Opinie czytelników

Kandyd, napisany przez Voltaire'a, to satyryczna powieść badająca absurdy życia poprzez perypetie głównego bohatera, Kandyda. Napotykając serię tragicznych i komicznych wydarzeń, narracja krytykuje filozoficzny optymizm i religijną hipokryzję, które są głównymi tematami całej książki. Humor i absurd nie tylko bawią, ale także prowokują do głębszych refleksji na temat ludzkiej kondycji.

Książka jest bardzo chwalona za humor i satyrę, oferując przyjemną eksplorację złożonych tematów. Wielu czytelników uważa ją za prowokującą do myślenia, szczególnie jeśli chodzi o krytykę filozoficznego optymizmu i religii. Wciągająca narracja zapewnia czytelnikom rozrywkę, a jej zwięzłość sprawia, że czyta się ją szybko. Ponadto absurdalne sytuacje pomagają zilustrować filozoficzne punkty, które Voltaire chce przekazać.

Niektórym czytelnikom trudno jest nadążyć za szybkim tempem wydarzeń, a niektóre postacie są postrzegane jako płytkie i niedopracowane. Pojawiają się również krytyczne uwagi na temat przedstawiania kobiet i ich roli w społeczeństwie, w tym przypadków wykorzystywania seksualnego. Ponadto, podczas gdy niektórzy uważają satyrę za błyskotliwą, inni uważają, że może ona umniejszać przyjemność płynącą z opowieści, a przestarzały styl może nie współgrać ze wszystkimi współczesnymi czytelnikami.

(na podstawie 881 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Candide

Zawartość książki:

Kandyd jest najbardziej znanym dziełem Woltera. Jest to powieść satyryczna opublikowana w 1759 roku.

Jest to okrutna krytyka metafizycznego optymizmu, która ujawnia świat horrorów i szaleństwa. Kandyd był pod wpływem różnych okrucieństw połowy XVIII wieku, w szczególności niszczycielskiego trzęsienia ziemi w Lizbonie w 1755 roku, wybuchu straszliwej wojny siedmioletniej w państwach niemieckich i niesprawiedliwej egzekucji angielskiego admirała Johna Bynga. Choć jest to powiastka filozoficzna, to stanowi ona również ironiczny atak na optymistyczne oświeceniowe przekonania.

Krytyka autora skierowana jest na zasadę wystarczającego rozumu Leibniza, która utrzymuje, że nic nie może być takie, jeśli nie ma powodu, dla którego tak jest. Powieść zaczyna się od młodego i naiwnego Kandyda, uczonego tej optymistycznej filozofii przez swojego nauczyciela Panglossa, który twierdzi, że "wszystko jest najlepsze w tym najlepszym ze wszystkich możliwych światów".

"Kandyd zostaje wyrzucony ze wspaniałego zamku, w którym się wychował. Reszta powieści opisuje liczne trudności i katastrofy, które Candide i jego towarzysze napotykają podczas swoich podróży.

Komiczna satyra na społeczne bolączki swoich czasów, jej refleksje pozostają tak samo aktualne teraz, jak i wcześniej.