Historia Kościoła murzyńskiego

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Oryginalny tytuł:

The History of the Negro Church

Zawartość książki:

Jedną z przyczyn odkrycia Ameryki było wcielenie w życie pragnienia europejskich gorliwców, by rozszerzyć religię katolicką na inne części świata. Kolumb, jak nam powiedziano, był zdecydowanie misjonarzem w swoich wysiłkach i czuł, że nie może wnieść bardziej znaczącego wkładu w Kościół niż otwarcie nowych pól dla chrześcijańskich wysiłków. Jego ostateczny sukces w zapewnieniu sprzętu odpowiedniego do przygody na pełnym morzu był w pewnym stopniu zdeterminowany przez chrześcijańskie motywy, które skłoniły władców Hiszpanii do sfinansowania wyprawy z tego powodu, że mogła ona stanowić okazję do promowania sprawy Chrystusa. Co więcej, niektórzy Francuzi, którzy przybyli do nowego świata, aby ustanowić swoje roszczenia poprzez dalsze odkrycia i eksplorację, kierowali się podobnymi motywami lub z zadowoleniem przyjęli współpracę gorliwych pracowników w ten sposób zainteresowanych.

Pierwszymi osobami nawróconymi przez hiszpańskich i francuskich misjonarzy byli Indianie. Nie było żadnej szczególnej myśli o Murzynach. Może wydawać się nieco dziwne, że teraz trzeba nawracać ludzi na wiarę w możliwość zbawienia Murzynów, ale wśród kolonistów były tysiące osób, które nigdy nie uważały Murzynów za należących do chrześcijaństwa. Murzyni byli ogólnie określani jako niewierni, ale w ocenie ich samozwańczych zwierzchników nie byli uważani za najbardziej pożądanych z tej klasy rzekomo sprzymierzonej przeciwko chrześcijaństwu. Niewielu było chrześcijan, którzy nie oczekiwali ostatecznego nawrócenia niewiernych zbliżających się do typu kaukaskiego, ale prawie nikt nie chciał podejmować wysiłków w kierunku prozelityzmu Murzynów.

Kiedy jednak ta część tego łacińskiego elementu, która była głównie zainteresowana eksploatacją zachodniej półkuli, nie znalazła w Indianach znacznej podaży siły roboczej niezbędnej do ich przedsięwzięć i zgodnie z sugestią ludzi takich jak las Casas importowała w tym celu Murzynów, misjonarze stanęli przed pytaniem, czy ten nowy rodzaj pogan powinien być traktowany tak samo jak Indianie. Ze względu na niepisane prawo, że chrześcijanin nie może być niewolnikiem, klasa wyzyskiwaczy sprzeciwiała się takiej prozelityzacji; ponieważ gdyby niewolnicy zostali uwolnieni po nawróceniu, ich plany rozwoju nie powiodłyby się z powodu braku podaży siły roboczej podlegającej ich rozkazom jako niewolników. Władcy Europy, kiedyś skłonni do przyjęcia pewnego rodzaju humanitarnej polityki wobec Murzynów, początkowo sprzeciwiali się ich importowi do nowego świata; a kiedy pod presją interesów różnych krajów ustąpili w tej kwestii, ustalono, że tacy niewolnicy powinni najpierw przyjąć chrześcijaństwo. Później, gdy konieczne były dalsze ustępstwa na rzecz kapitalistów, w królewskich dekretach Hiszpanii i Francji przewidziano, że Afrykanie zniewoleni w Ameryce powinni być jedynie wcześnie indoktrynowani zasadami religii chrześcijańskiej.