Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Joyce's Finnegans Wake: The Curse of Kabbalah Volume 4
Ten czwarty z serii tom kontynuuje przełomową analizę "Finnegans Wake" Jamesa Joyce'a słowo po słowie. Niniejszy tom obejmuje wszystkie rozdziały 1.
7, 1. 8 i 2. 1 z zamiarem zbadania ich jako obiektów sztuki.
W rozdziałach 1.
7 i 1.8 estetyka spotyka się z teozofią i metafizyką. Razem dzielą wspólny temat - jak jedna część lub całość traktuje inną część.
Te dwa rozdziały przechodzą od unikania do dzielenia się, od krzywdy do pomocy, od mężczyzny do kobiety. W estetyce - od złej sztuki do dobrej. W teozofii - od boga TZTZ do boga ES.
W metafizyce a la Arthur Schopenhauer, od męskich do żeńskich aspektów Woli. Zawierający wyłącznie męską obsadę rozdział 1. 7 to ostra krytyka Shema przez Shauna - brat przeciwko bratu.
Rozdział 1. 7 to celowo zła sztuka.
Pod względem estetycznym całość rozdziału kłóci się z jego częściami, a części kłócą się z innymi częściami. Z całkowicie kobiecą obsadą, rozdział 1. 8 przedstawia młodą praczkę i starą praczkę piorące ubrania i rozmawiające ze sobą nad rzeką.
Głównym punktem jest to, że pracują razem, a Stara dzieli się z Młodą wiedzą o wiecznej kobiecości.
Dzielenie się zastępuje unikanie. Część pomaga części. Rozdział 1.
8 jest celowo boską sztuką. Rozdział 2. 1 rozpoczyna część II, w której pojawiają się dzieci Earwicker, ludzka ekspresja nowego, przeciwstawiającego się śmierci.
Jako dzieci mają potencjał nowych możliwości. Początkowo jednak ich realizacja jest ograniczona przez młodość, kiedy są bardziej pod kontrolą instynktu i rodziców niż pod samokontrolą. Rozdział 2.
1 przedstawia dziecięcą grę napędzaną niedojrzałym odurzeniem seksualnym i utratą samokontroli. Joyce przedstawia tę grę w rytmach i rymach dziecięcych opowieści, wierszy i piosenek, czyli w sztuce dziecięcej ograniczonej celem zadowolenia młodego umysłu. Rozdział 2.
1 ma formę sztuki teatralnej. Akcja w sztuce jest grą dla dzieci. Jest to sztuka o zabawie.
Z dramatyzmem w strukturze, Joyce wplata Makbeta w rozdział i podobnie jak brodate wiedźmy Szekspira, gotuje garnek z mężczyzną i kobietą. Hermetyczna magia dostarcza metafor i koncepcji dla rozdziału 2. 1.
Magia hermetyczna to sztuka uzyskiwania dostępu do niebiańskiego pola siłowego znanego jako Światło Astralne. Aby mieć silną magię, mag musi być w równowadze i musi znać siebie. Mag Joyce zauważa, że te same wymagania są niezbędne dla najwyższej sztuki.