Figury dźwiękowe

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Sound Figures

Zawartość książki:

Theodor Adorno jest jednym z najbardziej wpływowych myślicieli tego stulecia w dziedzinie teorii społecznej, filozofii, estetyki i muzyki. W esejach zawartych w tej książce, z których wszystkie dotyczą kwestii muzycznych, Adorno wykazuje zdumiewający zakres odniesień kulturowych, pokazując, że muzyka jest niezmiennie społeczna, polityczna, a nawet etyczna.

Nacisk Adorna na społeczny charakter dzieł estetycznych nie będzie zaskoczeniem dla tych, którzy znają jego pisma, choć wielu może zaskoczyć nieco potoczny ton tomu. Ten kolokwializm, w dialogu z nieustannym rygorem Adorna, wynika z okazjonalnych źródeł wielu esejów, głównie publicznych wykładów i przemówień radiowych. Jako taki, tom ten reprezentuje ważną i, dla anglojęzycznych czytelników, w dużej mierze nieznaną stronę Adorno. Jego argumenty poruszają się szybciej niż w jego bardziej formalnych i rozbudowanych pracach muzykologicznych, a pisanie jest o wiele bardziej przystępne i hojne niż jego zwykle gęsta i często nieprzejrzysta proza.

Tom zawiera eseje poświęcone wybitnym postaciom w muzyce (Alban Berg, Anton von Webern, Arturo Toscanini), technice kompozytorskiej (prehistoria dwunastotonowego szeregu, funkcja kontrapunktu w nowej muzyce) oraz szerszym zagadnieniom socjologii muzyki, z których Adorno jest najbardziej znany, w tym relacji interpretacji do publiczności, ideologicznej funkcji opery i historycznego znaczenia techniki muzycznej. Na przykład esej o socjologii muzyki stanowi wczesne stwierdzenie tego, co wkrótce stanie się charakterystycznymi zasadami jego sposobu analizy muzycznej, służąc jako katalizator jego słynnego studium Wprowadzenie do socjologii muzyki.

Około czterdzieści lat po napisaniu większości z tych esejów pozostają one świeże i aktualne. Po części dzieje się tak dlatego, że metoda Adorna dopiero niedawno zaczęła wkraczać do angloamerykańskiej muzykologii. A interdyscyplinarny charakter jego myśli stanowi prekursora dla dzisiejszych studiów interdyscyplinarnych.