Etyka psychoanalizy 1959-1960: Seminarium Jacquesa Lacana

Opinie czytelników

Recenzje przedstawiają mieszane spojrzenie na „Etykę psychoanalizy” Lacana. Książka jest chwalona za swoją głębię, istotne spostrzeżenia i wyjątkową interpretację złożonych tematów przez Lacana. Jednakże spotyka się ona również z krytyką za słabe tłumaczenia, problemy z drukiem i trudności w czytaniu. Ogólnie rzecz biorąc, jest ona uważana za istotny tekst dla zrozumienia filozofii Lacana, aczkolwiek z pewnymi zastrzeżeniami dotyczącymi jakości i dostępności.

⬤ Niezbędna do zrozumienia psychoanalitycznej etyki Lacana
⬤ oferuje dogłębne interpretacje, zwłaszcza dzieł literackich
⬤ wygląda na nową
⬤ znaczący wkład w teorię Lacana
⬤ czytelnicy odnajdują trwałą wartość w esejach.

⬤ Problemy z tłumaczeniem komplikują zrozumienie
⬤ błędy drukarskie w łacińskim liternictwie
⬤ problemy z jakością fizyczną, takie jak wypadające strony
⬤ uważana za trudną do czytania
⬤ niektóre recenzje opisują ją jako żmudną.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Ethics of Psychoanalysis 1959-1960: The Seminar of Jacques Lacan

Zawartość książki:

W swoim słynnym seminarium na temat etyki Jacques Lacan wykorzystuje to pytanie jako punkt wyjścia do ponownej analizy pracy Freuda i doświadczenia psychoanalizy w odniesieniu do etyki.

Zagłębiając się w nieuniknione zaangażowanie psychoanalityka w kwestie etyczne, Lacan wyjaśnia wiele ze swoich kluczowych pojęć. Podczas seminarium omawia problem sublimacji, paradoks jouissance, istotę tragedii i tragiczny wymiar doświadczenia analitycznego.

Lacan, jeden z najbardziej wpływowych francuskich intelektualistów tego stulecia, znajduje się tutaj u szczytu swoich możliwości.