Dzieło ognia

Opinie czytelników

Książka zawiera zbiór esejów Maurice'a Blanchota, ze szczególnym uwzględnieniem eseju „Literatura i prawo do śmierci”. Wielu czytelników chwali pisarstwo Blanchota za jego głęboki wpływ, złożoność i sposób, w jaki kwestionuje konwencjonalną krytykę literacką. Jednak może się ona spodobać bardziej osobom zaznajomionym z teorią literatury i może być uważana za ciężką lub złożoną dla niektórych czytelników.

⬤ Esej „Literatura i prawo do śmierci” jest opisywany jako głęboki i genialny, zapewniający transformacyjne doświadczenie czytelnicze.
⬤ Pisarstwo Blanchota jest eleganckie i medytacyjne, oferując bogatą jakość literacką, a nie zwykły komentarz.
⬤ Jego prace prowokują głębokie filozoficzne i teoretyczne pytania oraz zachęcają do nowych sposobów myślenia o literaturze.
⬤ Książka jest teraz bardziej dostępna dla angielskich czytelników, pozwalając szerszej publiczności zaangażować się w idee Blanchota.

⬤ Złożoność esejów może stanowić wyzwanie dla czytelników, którzy nie są dobrze zorientowani w teorii literatury.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać eseje za gęste lub trudne do przetrawienia, zwłaszcza jeśli nie są zaznajomieni z autorami omawianymi przez Blanchota.
⬤ Kolekcja może być postrzegana jako elitarna ze względu na jej kontekst historyczny i skojarzenia z zaawansowaną krytyką literacką.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Work of Fire

Zawartość książki:

Od połowy XX wieku Maurice Blanchot jest niezwykle wpływową postacią na francuskiej scenie literackiej i kulturalnej. Jest on prawdopodobnie kluczową postacią po Sartrze w badaniu relacji między literaturą a filozofią.

Blanchot wcześnie rozwinął charakterystyczną, płynną formę eseistyki, a oprócz beletrystyki jego główne prace ukazały się jako zbiory esejów. Jego eseje, pod względem formy i treści, niewątpliwie odcisnęły swoje piętno na twórczości najbardziej wpływowych francuskich teoretyków. Pisma Barthesa, Foucaulta i Derridy, na przykład, trudno sobie wyobrazić bez Blanchota, i rzeczywiście, wszyscy trzej hojnie oddali mu hołd.

Opublikowane po francusku w 1949 roku Dzieło ognia to zbiór 22 esejów, które pierwotnie ukazały się jako recenzje w czasopismach literackich. Pewne tematy powracają w nich wielokrotnie: związek literatury i języka ze śmiercią.

Znaczenie powtórzenia.

Historyczna, osobista i społeczna funkcja literatury.

I być może najważniejsze, po prostu pytanie: o co chodzi w tym, że coś takiego jak sztuka czy literatura istnieje?

W każdym eseju Blanchot na nowo porusza te centralne tematy w kontekście konkretnego dzieła lub konkretnego autora. Wydaje się, że Blanchot przeczytał praktycznie wszystko, a esej poświęcony danemu pisarzowi lub dziełu będzie pełen trafnych odniesień do innych autorów i dzieł. Wśród autorów omawianych w The Work of Fire znajdują się Kafka, Mallarme, Holderlin, Baudelaire, Rimbaud, Sartre, Gide, Pascal, Valery, Hemingway, Henry Miller, a także mniej znane postacie, takie jak Benjamin Constant i Jean Paulhan. Eseje te pokazują zdolność Blanchota do stawiania najbardziej klarownych pytań o istotę literatury, jednocześnie mówiąc coś nowego i dociekliwego o danym autorze lub dziele.