Dom Casmurro

Opinie czytelników

W recenzjach podkreślono, że „Dom Casmurro” Machado de Assisa jest ważnym dziełem literatury brazylijskiej, chwalonym za złożoną narrację, bogatą tematykę miłości, zazdrości i ludzkich doświadczeń. Czytelnicy doceniają głębię interpretacji i refleksję nad normami społecznymi. Nierzetelny narrator i otwarte wnioski wywołują silne zaangażowanie czytelnika, często prowadząc do osobistych refleksji. Istnieją jednak mieszane opinie na temat jakości różnych tłumaczeń, a niektórzy uważają, że nie oddają one oryginalnej istoty tekstu.

Powieść uważana jest za arcydzieło literatury brazylijskiej, charakteryzujące się czarnym humorem, piękną prozą i wyjątkowym niewiarygodnym narratorem, który napędza zaangażowanie czytelnika. Zapewnia głęboką, prowokującą do myślenia eksplorację miłości, zazdrości i zawiłości ludzkich relacji. Wiele recenzji chwali artystyczny styl pisania, wnikliwy komentarz do XIX-wiecznego brazylijskiego społeczeństwa i uniwersalne tematy, które rezonują w różnych kulturach.

Niektórzy czytelnicy uważają, że niektóre tłumaczenia powieści są niewystarczające, czując, że nie oddają odpowiednio stylu i atmosfery Machado de Assis. Kilku krytyków wspomina o powolnym początku narracji, co prowadzi do początkowego zniechęcenia, zanim historia się rozkręci. Ponadto otwarty charakter książki może frustrować tych, którzy szukają jasnych wniosków dotyczących motywacji i działań bohaterów.

(na podstawie 27 opinii czytelników)

Zawartość książki:

"Pewna palma, widząc mnie zmartwionego i rozumiejąc przyczynę, mruknęła w swoich gałęziach, że nie ma nic złego w tym, że piętnastoletni chłopcy zadają się z czternastoletnimi dziewczętami; wręcz przeciwnie, młodzież w tym wieku nie ma innej funkcji, a narożniki zostały stworzone właśnie w tym celu. To.

To była stara palma, a ja wierzyłem w stare palmy nawet bardziej niż w stare książki. Ptaki, motyle, świerszcz próbujący swojej letniej piosenki, wszystkie żywe istoty w powietrzu były tego samego zdania". Tak zaczyna się ta niezwykła historia miłosna między Bento i Capitu, ukochanymi z dzieciństwa, którzy dorastają.

Dorastają obok siebie w Rio de Janeiro w latach pięćdziesiątych XIX wieku.

Podobnie jak inne wielkie dziewiętnastowieczne powieści - Szkarłatna litera, Anna Karenina, Madame Bovary - Machado de Assis Dom Casmurro zgłębia tematy małżeństwa i cudzołóstwa. Ale co odróżnia powieść Machado od realizmu jej współczesnych i co czyni ją tak zachwycającą.

Odkryciem dla anglojęzycznych czytelników jest jej ekscentryczny i szalenie nieprzewidywalny styl narracji. Daleki od tworzenia iluzji uporządkowanej fikcyjnej "rzeczywistości", Dom Casmurro jest opowiadany przez narratora, który jest destrukcyjnie samoświadomy, głęboko subiektywny i skłonny do wszelkiego rodzaju cudów.

Dygresja. Opowiadając wydarzenia ze swojego życia z perspektywy samotnej starości, Bento nieustannie przerywa swoją opowieść, aby zastanowić się nad jej pisaniem: bada trafność obrazu lub analogii, rozważa wycięcie niektórych scen przed zabraniem manuskryptu do drukarni, a także.

Prowadzi ciągły i często zabawny dialog z czytelnikiem. "Jeśli to wszystko wydaje ci się nieco dobitne, irytujący czytelniku", mówi, "to dlatego, że nigdy nie czesałeś włosów dziewczyny, nigdy nie kładłeś swoich młodzieńczych rąk na młodej głowie nimfy...". Ale powieść to coś więcej niż przedstawienie.

Stylistycznej akrobatyki. To ironiczna krytyka katolicyzmu, w którym Bóg jawi się jako rodzaj boskiego księgowego, którego księgi rachunkowe mogą być zrównoważone zarówno w przebiegły, jak i pobożny sposób. To także opowieść o miłości i jej przeszkodach, o oszustwie i samooszukiwaniu się, a także o porażce pamięci.

Aby początek życia pasował do jego końca. Wydany po raz pierwszy w 1900 roku, Dom Casmurro jest jednym z wielkich, nierozpoznanych klasyków przełomu wieków autorstwa jednego z największych brazylijskich pisarzy. Popularność Machado de Assis w Ameryce Łacińskiej nigdy nie była wątpliwa, a teraz, wraz z uznaniem.

Dzięki takim krytykom i pisarzom jak Susan Sontag, John Barth i Tony Tanner, jego twórczość w końcu zyskuje uwagę na całym świecie, na jaką zasługuje.

Nowo przetłumaczone i zredagowane przez Johna Gledsona, z posłowiem Joao Adolfo Hansena, to wydanie Biblioteki Ameryki Łacińskiej jest jedynym dostępnym kompletnym, nieskróconym i opatrzonym przypisami tłumaczeniem powieści. Oferuje anglojęzycznym czytelnikom literacki geniusz najrzadszego rodzaju.