Dni porzucenia

Opinie czytelników

The Days of Abandonment bada emocjonalne zawirowania Olgi, matki zranionej porzuceniem przez męża dla młodszej kobiety. Napisana w surowym, szczerym stylu powieść zagłębia się w tematy żałoby, utraty tożsamości i walki o samoakceptację w chaotycznych okolicznościach. Czytelnicy chwalą potężną prozę Ferrante i jej zdolność do uchwycenia złożonych realiów emocjonalnego załamania kobiety, choć opinie na temat ogólnego wpływu książki i sympatii do postaci są bardzo zróżnicowane.

⬤ Mocna i sugestywna proza, która oddaje głębokie emocjonalne zawirowania.
⬤ Poruszająca szczerość i autentyczność w przedstawianiu etapów żałoby.
⬤ Mocny rozwój postaci, zwłaszcza głównej bohaterki, Olgi.
⬤ Narracja jest wciągająca i fascynująca, wciągając czytelników w chaotyczne doświadczenia bohaterki.
⬤ Porusza uniwersalne tematy zdrady, macierzyństwa i własnej tożsamości.

⬤ Mroczne tematy i graficzne opisy mogą być trudne do zniesienia dla niektórych czytelników.
⬤ Wielu czytelników uważa bohaterkę za niesympatyczną lub jej reakcje za skrajne i trudne do zrozumienia.
⬤ Zakończenie podzieliło opinie, a niektórzy uznali je za banalne i niesatysfakcjonujące po intensywnym rozwoju wydarzeń.
⬤ Niektórzy recenzenci zauważyli, że tłumaczenie może wpłynąć na odczuwanie emocjonalnej głębi przez czytelnika.
⬤ Niektórzy czytelnicy oczekiwali stylu bardziej zbliżonego do neapolitańskich powieści Ferrante i byli rozczarowani.

(na podstawie 401 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Days of Abandonment

Zawartość książki:

Od autora bestsellerów New York Timesa My Brilliant Friend, ta powieść o zejściu opuszczonej żony w rozpacz - i wściekłość - jest „arcydziełem” („The Philadelphia Inquirer”).

The Days of Abandonment to trzymająca w napięciu opowieść o doświadczeniach włoskiej kobiety, która została nagle porzucona przez męża po piętnastu latach małżeństwa. Mając pod opieką dwójkę małych dzieci, Oldze coraz trudniej jest robić to, co kiedyś: utrzymywać nieskazitelny dom, gotować posiłki z kreatywnością i pasją, powstrzymywać się od używania wulgaryzmów. Po publicznym spotkaniu męża z jego znacznie młodszą nową kochanką, nie może nawet powstrzymać się od fizycznej napaści na niego.

W „wściekłym, rozdzierającym głosie” („The New York Times”) Olga przedstawia swoją podróż od zaprzeczenia do druzgocącej pustki - a kiedy zostaje dosłownie uwięziona w czterech ścianach ich wieżowca, jest zmuszona stawić czoła swoim duchom, potencjalnej utracie własnej tożsamości i możliwości, że życie nigdy nie wróci do normy.

„Inteligentna i mrocznie komiczna.” -- Publishers Weekly.

„Niezwykła, klarowna, surowo szczera.” -- The New Yorker.