Ocena:
Książka jest ceniona za edukacyjną i informacyjną treść dotyczącą wczesnych nauk chrześcijańskich, w szczególności Didache. Podczas gdy wielu czytelników uważa ją za cenną dla pogłębienia swojej wiary i zrozumienia, zwłaszcza w kontekście teologicznym, niektórzy krytycy koncentrują się na uprzedzeniach autora, kwestiach gramatycznych i stanowisku teologicznym wyrażonym w komentarzu.
Zalety:⬤ Materiał edukacyjny i prowokujący do myślenia
⬤ świetny do pogłębienia zrozumienia wczesnochrześcijańskich nauk
⬤ odpowiedni dla poważnych studentów teologii
⬤ pomocny komentarz do Didache
⬤ łatwy do czytania dla chrześcijan.
⬤ Długie wprowadzenie
⬤ autor ma uprzedzenia, które mogą nie odpowiadać wszystkim czytelnikom
⬤ niektóre błędy ortograficzne i gramatyczne
⬤ postrzegany brak rygoru akademickiego
⬤ niektórzy uważają komentarz za zbyt uproszczony lub stronniczy w stosunku do niektórych doktryn chrześcijańskich.
(na podstawie 18 opinii czytelników)
The Didache: The Teaching of the Twelve Apostles - A Different Faith - A Different Salvation
Zawiera Didache w języku angielskim i greckim, Dokument „Q” (Źródło) i Księgę Jakuba. Jaką formę przybrało chrześcijaństwo w ciągu pierwszych trzydziestu lat? Jak wyglądał czysty i niezmieniony kościół, zanim żydowscy chrześcijanie zostali wyrżnięci przez Rzym i zanim pojawiła się sekta Pawłowa, podczas gdy wiara wciąż znajdowała się pod przewodnictwem Jakuba, brata Jezusa? Analizując Didache, dokument „Q” i Księgę Jakuba, spojrzymy wstecz na pierwsze lata wiary.
Różnica między wierzeniami apostołów a współczesnym chrześcijaństwem będzie zdumiewająca. Didache to podręcznik napisany przez pierwszych chrześcijan, odłam judaizmu, instruujący nawróconych, jak być chrześcijanami i jak postępować w życiu codziennym. Jest to wspaniałe spojrzenie na wierzenia i rytuały najwcześniejszej formy chrześcijaństwa, propagowane przez tych, którzy najlepiej znali Jezusa; jego brata i pierwotnych apostołów.
Do czasu rzymskiej masakry Żydów (66 r. n.e. - 70 r.
n.e.) istniały trzy główne podziały we wczesnym chrześcijaństwie: pierwotni żydowscy chrześcijanie, gnostyczni chrześcijanie i szybko rozwijająca się sekta Pawłowa, która oderwała się od swoich bardziej formalnych żydowskich korzeni. Istniała jedna na trzy szanse, że sekta Pawłowa stanie się wzorem dla dzisiejszego chrześcijaństwa. Gdyby nie doszło do wojny między Rzymianami a Żydami lub gdyby Pawłowi nie udało się nawrócić wystarczającej liczby pogan do swojej sekty, aby przewyższyć liczbę tych, którzy podążali za Jakubem, moglibyśmy dziś mieć chrześcijaństwo oparte na mesjanistyczno-żydowskich podstawach.
Nasz kanon i nasze nabożeństwa byłyby inne, ale ponieważ zostałyby zaakceptowane, ortodoksyjne i tradycyjne, chrześcijanie podążaliby za nimi, tak jak teraz podążają za sektą Pawła. To tylko przypadek lub ręka Boga, że Didache nie jest głównym dokumentem katechizmu w dzisiejszym kościele.
