Definiowanie języka kreolskiego

Oryginalny tytuł:

Defining Creole

Zawartość książki:

Konwencjonalna mądrość wśród kreolistów głosi, że kreolski jest tylko terminem społeczno-historycznym: że języki kreolskie mają wspólną historię, pociągającą za sobą szybkie przyswajanie języka przez dorosłych, zwykle w warunkach podporządkowania, ale że strukturalnie są one nieodróżnialne od innych języków. Artykuły Johna H. McWhortera zebrane w tym tomie pokazują, że w rzeczywistości jest to nieprawda.

Języki kreolskie, choć złożone i zniuansowane, jak wszystkie języki ludzkie, są odróżnialne od starszych języków, ponieważ powstały zaledwie kilka wieków temu. Kiedy dorośli uczą się języka w niewykształconych warunkach, skracają jego strukturę, koncentrując się na cechach niezbędnych do komunikacji i pozbywając się większości cech bezużytecznych dla komunikacji, które utrudniają tym, którzy uczą się języka nie natywnie. Kiedy używają swojej wersji języka wystarczająco konsekwentnie, aby stworzyć zupełnie nowy, ten nowy twór naturalnie wykazuje oznaki młodości: w szczególności znacznie niższy stopień przypadkowych narostów typowych dla starszych języków, które rozwijają się tylko przez długi czas.

Artykuły stanowią argument na rzecz tej tezy oparty zarówno na szerokich, międzykreolskich zakresach danych, jak i na skoncentrowanych ekspozycjach odnoszących się do pojedynczych języków kreolskich. Książka przedstawia ogólne argumenty przemawiające za teorią kontaktu językowego i kreolizacji, w której centralną rolę odgrywa nie tylko transfer z języków źródłowych, ale także redukcja strukturalna, oparta na faktach, których marginalność w badaniach kreolskich wynika zarówno z kwestii społeczno-politycznych, jak i naukowych. Przez kilka dziesięcioleci sama definicja terminu kreolski była nieuchwytna nawet wśród specjalistów od kreoli. Niniejsza książka próbuje wytyczyć ścieżkę wykraczającą poza między- i wewnątrzdyscyplinarne nieporozumienia i impasy, które z tego wynikły, oraz pokazać miejsce, jakie kreole mogą zajmować w innych subpolach lingwistycznych, w tym w typologii, kontakcie językowym i teorii składni.