Celtycki zmierzch, W.B.Yeats, Beletrystyka, Fantastyka, Literackie, Baśnie, podania ludowe, legendy i mitologia

Opinie czytelników

Recenzje „Celtyckiego zmierzchu” W.B. Yeatsa odzwierciedlają mieszankę uznania dla poetyckiego stylu Yeatsa i rozczarowania co do treści i struktury książki. Wielu czytelników spodziewało się bardziej tradycyjnej antologii celtyckiego folkloru, tymczasem Yeats przedstawia zbiór osobistych refleksji, obserwacji i opowieści, które przeplatają się z jego własnymi przekonaniami i kulturą Irlandii. Opowiadania dają unikalny wgląd w irlandzki folklor i mistyczny świat wróżek, ale ich zwięzłość i czasami chaotyczny charakter pozostawiają niektórych czytelników pragnących większej spójności i jasności.

⬤ Poetycki i piękny styl pisania, który oddaje istotę irlandzkiego folkloru.
⬤ Zapewnia wgląd w tradycję wyobraźni Irlandii i osobiste przekonania Yeatsa.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali opowieści za urocze i odzwierciedlające celtycką tradycję opowiadania historii.
⬤ Angażuje się w głębsze tematy duchowości i zrozumienia kulturowego.
⬤ Oferuje unikalne spojrzenie na relacje z faerie i zjawiskami nadprzyrodzonymi.

⬤ Nie jest uporządkowaną antologią tradycyjnego folkloru, jak oczekiwało wielu czytelników.
⬤ Niektóre historie są zbyt krótkie i brakuje im głębi lub spójności.
⬤ Książkę często czyta się jak osobisty dziennik, a nie zbiór opowieści.
⬤ Mylący tytuł i treść mogą frustrować osoby badające celtycki folklor.
⬤ Problemy z jakością niektórych wydań, w tym literówki i błędy skanowania.

(na podstawie 128 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Celtic Twilight by W.B.Yeats, Fiction, Fantasy, Literary, Fairy Tales, Folk Tales, Legends & Mythology

Zawartość książki:

Pragnąłem, jak każdy artysta, stworzyć mały świat z pięknych, przyjemnych i znaczących rzeczy tego zniszczonego i niezdarnego świata i pokazać w wizji coś z oblicza Irlandii każdemu z moich ludzi, którzy spojrzą tam, gdzie im każę. Dlatego też spisałem dokładnie i szczerze wiele z tego, co słyszałem i widziałem, a także, z wyjątkiem komentarza, nic, co tylko sobie wyobrażałem.

Nie starałem się jednak oddzielać moich własnych przekonań od przekonań wieśniaków, ale raczej pozwoliłem moim mężczyznom i kobietom, upiorom i wrogom, iść swoją drogą, nie obrażając ich ani nie broniąc żadnymi moimi argumentami. Rzeczy, które człowiek słyszał i widział, są nićmi życia i jeśli ostrożnie wyciągnie je z zagmatwanej plewki pamięci, każdy, kto chce, może utkać z nich dowolną szatę wiary, która najbardziej mu odpowiada. Ja również utkałem swoją szatę jak inni, ale postaram się w niej ogrzać i będę zadowolony, jeśli nie będzie mi w niej źle.

Nadzieja i Pamięć mają jedną córkę, a na imię jej Sztuka i zbudowała swoje mieszkanie z dala od rozpaczliwego pola, gdzie ludzie rozwieszają swoje szaty na rozwidlonych konarach, aby były sztandarami bitwy. O ukochana córko Nadziei i Pamięci, bądź ze mną przez chwilę.

-- W. B.

Yeats.