Boska mimesis

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Divine Mimesis

Zawartość książki:

Napisany w latach 1963-1967 The Divine Mimesis, imitacja wczesnych kantyczek Inferno Pasoliniego, stanowi ostrą krytykę włoskiego społeczeństwa i inteligencji lat sześćdziesiątych. Jest to również samokrytyka autora Popiołów Gramsciego (1957), który widział, jak świat obywatelski przywołany w tej książce całkowicie zanika. Pasolini twierdził, że do połowy lat 60. język włoski poświęcił swoją konotacyjną ekspresywność na rzecz pozbawionego technologii języka czystej komunikacji. W tym kontekście projektuje „przepisanie” Commedii Dantego, w której dwa historyczne wcielenia samego Pasoliniego odgrywają role pielgrzyma i przewodnika w ich podziemnej podróży. Gęsto nafaszerowana poetyckimi i filologicznymi aluzjami oraz oświetlona równoległym tekstem fotografii, które zestawiają świat włoskich literatów z prostą rzeczywistością wiejskiego włoskiego życia, narracja ta została ograniczona przez Pasoliniego kilka lat przed wysłaniem jej do wydawcy, na kilka miesięcy przed jego morderstwem w 1975 roku. Jednak wiele projektów Pasoliniego przybrało tymczasową formę „Notatek do...”, takich jak Sopralluoghi in Palestina (Zwiad w Palestynie), Appunti per una Oresteiade africana (Notatki do afrykańskiej Orestei) i Appunti per un film sull'India (Notatki do filmu o Indiach).

Boska Mimesis jest pokrewna tym filmowym dziełom, ponieważ sam Pasolini uznał ją za "kompletną", choć wciąż w częściowej formie. Napisany w przełomowym momencie jego życia, kiedy zmagał się ze swoimi poetyckimi "demonami", prawdziwym środkiem ciężkości dantejskiego projektu Pasoliniego jest potencjał poezji do nauczania i badania, etycznie i estetycznie, rzeczywistości. "Chciałem stworzyć coś kipiącego i magicznego" - oświadczył Pasolini - "nawet jeśli prozą". W tym pierwszym angielskim tłumaczeniu La divina mimesis Pasoliniego, italianista Thomas E. Peterson oferuje analizy historyczne, językowe i kulturowe, które mają na celu poszerzenie dyskursu na temat enigmatycznego autora uważanego przez wielu za największego włoskiego poetę po Montale. Książka została wydana przez Contra Mundum Press rok przed 40. rocznicą śmierci Pasoliniego.

W historii poezji XX wieku nie ma innego poety poza Pasolinim, który bardziej wytrwale przesłuchiwał własne "ja", bardziej wytrwale je kontemplował, podziwiał, badał, analizował i poddawał sekcji, aby następnie pokazać światu jego cierpiące wnętrzności, gdy błagają o zrozumienie, czułość i litość. - Giorgio B rberi Squarotti *.