Bitwa o Reichswald: Nadrenia, luty 1945

Opinie czytelników

Książka przedstawia dokładny i szczegółowy opis bitew II wojny światowej w północno-zachodniej Europie, zapewniając wgląd w taktykę i wyzwania, przed którymi stanęli zarówno alianci, jak i Niemcy po D-Day.

⬤ Dobrze napisana i dokładna
⬤ dobre opisy taktyki
⬤ przydatne odniesienie dla osób zainteresowanych II wojną światową
⬤ zapewnia wgląd w wyzwania i strategie obu stron.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać ją za gęstą lub mogą jeszcze nie przeczytać jej do końca.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Battle of the Reichswald: Rhineland February 1945

Zawartość książki:

Zimą 1944/45 r. niewielu niemieckich oficerów wierzyło, że alianci zaatakują zalesiony wąwóz Reichswald na wąskiej szyi między Renem a Mozą. W związku z tym, polegając na naturalnej obronie lasu, osławiona Linia Zygfryda mogła wygasnąć. 84 Dywizja Piechoty utrzymywała obronę polową, nad którą pracowano przez całą jesień, ale obrońcy byli rozproszeni, a większość niemieckich żołnierzy stanęła teraz w obliczu pewnej porażki.

Pierwotnie liczono na wykorzystanie zamarzniętego zimowego gruntu do szybkiego ataku, ale na kilka dni przed rozpoczęciem operacji VERITABLE nadeszła odwilż i alianci stanęli w obliczu ataku w najgorszych możliwych warunkach terenowych. Rankiem 8 lutego, po długotrwałym bombardowaniu, opóźnienia mnożyły się, gdy pojazdy grzęzły w nasyconych polach i dziurach po pociskach, a drogi rozpadały się pod ciężkim pancerzem. Jednak wystarczająca ilość sprzętu inżynierów szturmowych dotarła do zewnętrznych niemieckich umocnień, gdzie zastali piechotę wroga w dużej mierze ogłuszoną bombardowaniem.

Cały pierwszy dzień zajęło przedarcie się przez błoto i obronę do Reichswaldu, podczas gdy na północy Kanadyjczycy i Szkoci zmagali się z równie rozmokłym otwartym terenem z szybko rosnącymi powodziami Renu. Pomimo panujących warunków, w ciągu nocy Kanadyjczycy wyruszyli na wody powodziowe, aby zająć wioski, które były teraz wyspami, a Szkoci rzucili się, aby zdobyć ważne Materborn, które wychodziło na Kleve.

Ulewne deszcze potęgowały trudności, a błoto i wody powodziowe coraz bardziej utrudniały przemieszczanie się ludzi i zaopatrzenia. Pomimo tego i przybycia niemieckich posiłków, alianci walczyli naprzód, forsując wtyczkę Reichswald i otwierając drogę do Nadrenii i końcowych faz wojny.