Życie Picassa tom II - 1907 1917: Malarz współczesnego życia

Opinie czytelników

Recenzje generalnie chwalą biografię Picassa autorstwa Johna Richardsona, szczególnie podkreślając jej dogłębne badania i szczegółową eksplorację życia i sztuki Picassa w kluczowym okresie. Czytelnicy doceniają wgląd w jego relacje i środowisko kulturowe Francji początku XX wieku. Jednak kilka recenzji krytykuje brak kolorowych reprodukcji dzieł Picassa i wspomina o kwestiach związanych z rozmiarem czcionki i tendencją autora do odchodzenia od głównego tematu.

⬤ Polecana fanom Picassa i miłośnikom sztuki.
⬤ Obszerna i dobrze zbadana biografia, która oddaje życie kulturalne Francji początku XX wieku.
⬤ Interesujący wgląd w relacje i rozwój artystyczny Picassa.
⬤ Wciągający styl pisania, który sprawia, że jest to wciągająca lektura.
⬤ Dobrze napisana i oddająca zawiłości świata sztuki za życia Picassa.

⬤ Wszystkie ilustracje są czarno-białe, co wielu uważa za niedopuszczalne w książce o tak barwnym artyście.
⬤ Rozmiar czcionki jest uważany za zbyt mały przez niektórych czytelników, co utrudnia wygodne czytanie.
⬤ Niektórzy krytykują skupienie autora, sugerując, że czasami gubi się w szczegółach niezwiązanych z głównym wkładem artystycznym Picassa.

(na podstawie 21 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Life of Picasso Volume II - 1907 1917: The Painter of Modern Life

Zawartość książki:

John Richardson czerpie z tej samej kombinacji żywego pisania, krytycznej bystrości, wyczerpujących badań i osobistych doświadczeń, które sprawiły, że pierwszy tom stał się bestsellerem i żywo odtwarza życie i pracę artysty w kluczowej dekadzie 1907-17 - okresie, w którym Pablo Picasso i Georges Braque wynaleźli kubizm i do tego stopnia zapoczątkowali modernizm.

Richardson miał wyjątkowy dostęp do niewykorzystanych źródeł i niepublikowanych materiałów. Łącząc biografię z historią sztuki, udało mu się złamać kod kubizmu skuteczniej niż jakiemukolwiek z jego poprzedników.

A rzucając świeże światło na często zbyt sensacyjne życie prywatne artysty, udało mu się stworzyć zupełnie nowe spojrzenie na tego paradoksalnego człowieka i jego paradoksalną twórczość. Nigdy wcześniej cudowna technika Picassa, jego przenikliwa wizja i nie tylko jego sardoniczny humor nie były analizowane z taką jasnością.