Uczeń czarnoksiężnika: Picasso, Prowansja i Douglas Cooper

Opinie czytelników

Książka „Uczeń czarnoksiężnika” autorstwa Johna Richardsona oferuje wciągające i pouczające spojrzenie na życie Picassa i jego kręgu artystycznego głównie w latach pięćdziesiątych XX wieku. Poprzez bogate anegdoty i odniesienia kulturowe Richardson dzieli się swoimi doświadczeniami, zapewniając czytelnikom żywy obraz historii sztuki w tym okresie. Niektóre recenzje wspominają jednak o słabej jakości fizycznej książki.

Książka jest trudna do odłożenia, wypełniona fascynującymi plotkami i informacjami o Picassie i jego kręgu. Wielu czytelnikom podobała się jej żywa fabuła, wciągające anegdoty i perspektywa, jaką oferuje na awangardowy świat sztuki. Styl pisania jest opisywany jako plotkarski, ale jednocześnie pouczający, dzięki czemu można poczuć się jak osobista relacja od doświadczonego mentora.

Główną krytyką jest słaba jakość fizyczna produktu, ze skargami na papier tekstowy i nieczytelność zdjęć. Ponadto niektórzy czytelnicy uważali, że niektóre portrety, zwłaszcza Douglasa Coopera, mogą być postrzegane jako surowe lub niepotrzebne, co umniejsza ogólne zrozumienie przedstawionych relacji.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Sorcerer's Apprentice: Picasso, Provence, and Douglas Cooper

Zawartość książki:

The Sorcerer's Apprentice to barwne wspomnienia Johna Richardsona z czasów, gdy mieszkał i uczył się od obdarzonego ogromną wiedzą i temperamentem kolekcjonera sztuki, Douglasa Coopera.

Przez dziesięć lat obaj bawili krąg przyjaciół, w tym Jean Cocteau, W.H. Audena, Tennessee Williamsa i, co najbardziej intrygujące, Pabla Picassa.

Książka ta jest zarówno potrójnym portretem autora, Coopera i Picassa, jak i odkrywczym spojrzeniem na kluczowy okres artystyczny.