Życie na wsi: Wiersze

Opinie czytelników

„A Village Life” Louise Glück jest chwalony za piękną i sugestywną poezję, która eksploruje tematy życia, śmierci i ludzkich doświadczeń w wiejskiej scenerii. Zbiór jest postrzegany jako przystępny i stanowi dobre wprowadzenie dla tych, którzy dopiero poznają twórczość Glück, prezentując jej unikalny styl i głębię. Czytelnicy wyrażają uznanie dla jej umiejętności przekazywania głębokich emocji i obserwacji w liryczny sposób.

⬤ Pięknie napisana z sugestywnymi obrazami.
⬤ Przystępna dla czytelników, którzy dopiero zaczynają przygodę z poezją lub twórczością Glück.
⬤ Głęboka eksploracja życia i ludzkich doświadczeń, szczególnie w odniesieniu do starzenia się i śmierci.
⬤ Wciągający styl narracji, który rezonuje z czytelnikami.
⬤ Niektóre wiersze prowokują do przemyśleń na temat melancholii i nadziei.
⬤ Inspirujące dla początkujących pisarzy.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali poezję za smutną lub melancholijną.
⬤ Niektórzy zauważyli, że zbiór jest mniej zmysłowy w porównaniu do poprzednich dzieł Glücka.
⬤ Niektórzy uważali, że wymaga wielokrotnego czytania, aby w pełni docenić jego głębię.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Village Life: Poems

Zawartość książki:

A Village Life, jedenasty zbiór wierszy Louise Glik, zaczyna się w topografii wioski, śródziemnomorskiego świata bez określonego momentu lub miejsca:

Wszystkie drogi w wiosce łączą się przy fontannie.

Aleja Wolności, Aleja Drzew Akacjowych--.

Fontanna wznosi się na środku placu;

W słoneczne dni, tęcze w sikach cherubina.

-od "dopływów".

Wokół fontanny znajdują się koncentryczne kręgi figur, uporządkowane według wieku i stopni odległości: pola, rzeka i, podobnie jak przeciwieństwo fontanny, góra. Czas ludzki nakłada się na czas geologiczny, a wszystko to na pierwszy rzut oka, bez nadmiernego poczucia prędkości.

Gl ck jest znana jako poetka liryczna i dramatyczna; od czasu Araratu ukształtowała swoją surową intensywność w sekwencje o długości książki. Tutaj po raz pierwszy wypowiada się jako "typ opisującej, nadzorującej inteligencji spotykanej raczej w powieściach niż w poezji", jak napisał Langdon Hammer o jej długich wierszach - obszernych, płynnych i pełnych - manifestujących spokojną wszechwiedzę. Podczas gdy maniera Gl ck jest powieściowa, skupia się ona nie na akcji, ale na pauzach i przerwach, momentach zawieszenia (a nie suspensu), w sennym czasie teraźniejszym, w którym możliwe są poetyckie spekulacje i refleksje.