Żółta tapeta

Opinie czytelników

Żółta tapeta autorstwa Charlotte Perkins Gilman to krótka, ale wpływowa historia, która bada tematy zdrowia psychicznego kobiet, autonomii i ucisku społecznego pod koniec XIX wieku. Oczami bezimiennej narratorki, historia bada jej zamknięcie i upadek psychiczny, gdy próbuje zrozumieć swoje otoczenie i stan psychiczny. Jej krytyczne podejście do ról płciowych i choroby psychicznej ugruntowało jej pozycję jako klasycznego dzieła literatury feministycznej.

⬤ Krótka i lekkostrawna, dzięki czemu idealnie nadaje się do szybkiego czytania podczas dojazdów do pracy.
⬤ Wysoko ceniona jako ważne feministyczne dzieło literackie, które omawia zdrowie psychiczne i kwestie społeczne.
⬤ sugestywne i klimatyczne teksty, które urzekają czytelników.
⬤ Format dziennika prezentuje unikalną i wciągającą perspektywę.
⬤ Wielu czytelników uznało ją za pouczającą i prowokującą do myślenia na temat ról kobiet i zdrowia psychicznego.
⬤ Pięknie artykułuje tematy zamknięcia i psychologicznego upadku.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że historia była zbyt krótka, przez co chcieli więcej.
⬤ Fizyczna kopia może być większa lub zaprezentowana w sposób, który bardziej przypomina broszurę niż książkę.
⬤ Kilku czytelników zgłosiło początkowe zamieszanie związane z rozmiarem i opakowaniem różnych wydań.
⬤ Prostota stylu pisania może nie przypaść do gustu każdemu.

(na podstawie 88 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Yellow Wallpaper

Zawartość książki:

2018 Reprint wydania z 1892 roku.

Ta krótka historia jest uważana za ważne wczesne dzieło amerykańskiej literatury feministycznej, ilustrujące postawy w XIX wieku wobec zdrowia kobiet, zarówno fizycznego, jak i psychicznego. Przedstawiona w pierwszej osobie historia jest zbiorem wpisów do dziennika napisanych przez kobietę, której mąż lekarz (John) wynajął na lato starą rezydencję.

Rezygnując z innych pokoi w domu, para przenosi się do pokoju dziecinnego na piętrze. W ramach leczenia bezimiennej kobiecie zabrania się pracy i zachęca się ją do zdrowego odżywiania oraz dużej ilości ruchu i powietrza, aby mogła dojść do siebie po tym, co nazywa „tymczasową depresją nerwową - lekką skłonnością do histerii”, diagnozą powszechną wśród kobiet w tym okresie. Gilman wykorzystała swoje pisarstwo do zbadania roli kobiet w Ameryce w tamtym czasie.

Badała takie kwestie, jak brak życia poza domem i opresyjne siły patriarchalnego społeczeństwa. Swoją twórczością Gilman utorowała drogę pisarkom takim jak Alice Walker i Sylvia Plath.