Żółta tapeta

Opinie czytelników

Żółta tapeta autorstwa Charlotte Perkins Gilman to krótkie opowiadanie, które zgłębia tematy zdrowia psychicznego, praw kobiet i historycznego kontekstu depresji poporodowej przez pryzmat jej bohaterki, która jest zamknięta i gazowana przez swojego męża lekarza. W miarę rozwoju akcji bohaterka popada w obłęd, skupiając się na żółtej tapecie w swoim pokoju, która symbolizuje jej ucisk i walkę o autonomię.

Opowieść jest chwalona za mocny i sugestywny język, emocjonalną głębię i mrożący krew w żyłach obraz psychicznej degradacji kobiety. Czytelnicy doceniają jej historyczne znaczenie, feministyczne wątki i psychologiczny wgląd w niewiarygodną perspektywę narratorki. Wielu opisuje ją jako fascynującą i prowokującą do myślenia lekturę, która stanowi surowy komentarz na temat traktowania kobiet i zdrowia psychicznego w XIX wieku.

Niektórzy czytelnicy uważają, że emocjonalny wpływ tej historii jest przesadzony w porównaniu do jej reputacji, a krytyka dotyczy postrzeganego braku głębi i złożoności. Inni wyrażają frustrację sytuacją bohaterki i lekceważącym podejściem jej męża, co zdaniem niektórych przyćmiewa siłę narracji. Ponadto niektóre wydania książki są krytykowane za brak materiałów uzupełniających i jakość produkcji.

(na podstawie 823 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Yellow Wallpaper

Zawartość książki:

Żółta tapeta to psychologiczna opowieść o wiktoriańskiej kobiecie na skraju załamania nerwowego.

Kiedy jej mąż uznaje, że potrzebuje ona "kuracji wypoczynkowej" po narodzinach ich dziecka, wynajmują opuszczoną kolonialną rezydencję z "dziwnym powietrzem". Klaustrofobiczny pokój narratorki ma nieprzyjemną, opresyjną żółtą tapetę, która doprowadza ją do obłędu.

Stylistyczne opowiadanie Charlotte Gilman jest ważnym wczesnym amerykańskim tekstem feministycznym, ilustrującym patriarchalne postawy na początku XX wieku wobec zdrowia kobiet, zarówno fizycznego, jak i psychicznego.