Żołnierz amerykański kontra żołnierz Afrikakorps: Tunezja 1943

Opinie czytelników

Książka zawiera szczegółową analizę wczesnych amerykańskich i niemieckich walk lądowych w Tunezji podczas II wojny światowej, koncentrując się na kluczowych bitwach, takich jak Sidi Bou Zid, Kasserine Pass i El Guettar. Jest dobrze zbadana, zawiera fotografie z epoki, współczesne ilustracje i diagramy bitewne, z silnym naciskiem na możliwości komunikacyjne i wnioski wyciągnięte z tych starć.

⬤ Dobrze napisana, zwięzła analiza wczesnych amerykańsko-niemieckich walk lądowych
⬤ dokładne omówienie kluczowych bitew
⬤ doskonała jakość badań i narracji
⬤ pouczające diagramy bitewne i ilustracje
⬤ zrównoważone spojrzenie na amerykańskie osiągnięcia wojskowe i błędy
⬤ wysoce zalecane dla osób zainteresowanych kampanią tunezyjską.

⬤ Nieścisłości i kwestie redakcyjne, takie jak nieprawidłowe odniesienia do lokalizacji
⬤ brak szczegółowej analizy na niższych poziomach oddziałów
⬤ brak słownika niemieckich terminów wojskowych
⬤ gęsta prezentacja szczegółów organizacyjnych, co czyni ją mniej przystępną dla czytelników.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Us Soldier Vs Afrikakorps Soldier: Tunisia 1943

Zawartość książki:

Od Sidi Bou Zid do El Guettar, to w pełni ilustrowane studium stawia armię amerykańską przeciwko najlepszym siłom Osi w Afryce. Operacja Torch, rozpoczęta 8 listopada 1942 r., wylądowała siłami anglo-amerykańskimi w kontrolowanym przez Vichy Maroku i Algierii, aby stworzyć drugi front przeciwko siłom Osi w Afryce Północnej, łapiąc niemieckie i włoskie siły Rommla w szpony gigantycznych obcęgów.

Siły Osi w Afryce Północnej były potężnie opancerzone i wyposażone, ale świeżo po wojnie, i to było widać. Organizacja cierpiała z powodu nadmiaru teorii z czasów pokoju, a szkolenie było niewystarczające i źle zastosowane. Pomimo tych niedociągnięć amerykańscy żołnierze i ich dowódcy bardzo szybko się uczyli, dostosowując się do niemieckiej taktyki i realiów wojny zmechanizowanej.

Afrikakorps był doświadczony przez lata walki z coraz potężniejszymi siłami brytyjskimi i Commonwealthu, a dowodził nim jeden z najzdolniejszych generałów Rzeszy. Niemiecka doktryna wojny zmechanizowanej sprawdzała się wielokrotnie, ale coraz większe problemy logistyczne i zaopatrzeniowe osłabiały jej skuteczność.