Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Changing Difference: The Feminine and the Question of Philosophy
W epoce postfeministycznej fakt, że „kobieta” jest pozbawiona swojej „istoty”, paradoksalnie potwierdza bardzo dawny stan rzeczy: „kobieta” nigdy nie była w stanie zdefiniować siebie w inny sposób niż w kategoriach wyrządzonej jej przemocy. Tylko przemoc nadaje jej istotę - niezależnie od tego, czy jest to przemoc domowa i społeczna, czy przemoc teoretyczna. Krytyka „esencjalizmu” (tj. nie istnieje esencja specyficznie kobieca) proponowana zarówno przez teorię gender, jak i dekonstrukcję, jest tylko jeszcze jednym zwrotem w ontologicznej negacji kobiecości.
Jednak wbrew wszelkim oczekiwaniom, to coraz bardziej radykalne wydrążenie kobiety w ramach ruchów intelektualnych, które miały ją chronić, ta asymilacja kobiety do „bycia niczym”, otwiera drogę do nowego początku. Przyjmijmy teraz myśl o „kobiecie” jako pustej, ale odpornej esencji, esencji, która jest odporna właśnie dlatego, że jest pusta, opór, który raz na zawsze przekreśla niemożność jej własnego zniknięcia. Pytanie o to, co pozostaje z kobiety po poświęceniu jej istoty, jest sygnałem nowej ery w feministycznej walce, zmieniając warunki bitwy, aby wyjść poza esencjalizm i antyesencjalizm.
W tej przełomowej pracy Catherine Malabou zaczyna od filozofii, pytając: jak wygląda życie kobiety-filozofa?
