Co powinniśmy zrobić z naszym mózgiem?

Opinie czytelników

Książka „Co powinniśmy zrobić z naszym mózgiem?” autorstwa Catherine Malabou przedstawia dogłębną i wciągającą eksplorację neuronauki przez pryzmat filozofii, w szczególności koncentrując się na koncepcji plastyczności. Malabou krytykuje redukcjonistyczne poglądy w neuronauce i integruje estetyczne, etyczne i polityczne wymiary plastyczności mózgu, oferując zniuansowaną perspektywę na możliwości ludzkiego mózgu. Pomimo swoich mocnych stron, niektórzy czytelnicy uznają jej argumenty za niespójne lub redukcjonistyczne, a tekst może być skomplikowany do pełnego zrozumienia.

⬤ Głębokie zaangażowanie w neuronaukę i filozofię.
⬤ Oferuje unikalne spojrzenie na plastyczność mózgu, podkreślając odporność i kreatywność.
⬤ Krytykuje redukcjonistyczne interpretacje neuronauki.
⬤ Podnosi ważne pytania dotyczące interakcji biologii i społeczeństwa.
⬤ Przystępna, ale intelektualnie prowokująca; promuje dialog wokół współczesnych zagadnień.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że jej argumenty dotyczące redukcjonizmu są niespójne lub niejasne.
⬤ Złożone idee mogą być dla niektórych trudne do zrozumienia.
⬤ Niektóre stwierdzenia dotyczące neuronów są krytykowane jako niejasne lub niejasne.
⬤ Tekst może wydawać się przestarzały ze względu na rozwój ostatnich osiągnięć w neuronauce.
⬤ Niektórzy czytelnicy dostrzegają elementy redukcjonizmu w wyjaśnieniach autorki.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

What Should We Do with Our Brain?

Zawartość książki:

Najnowsza neuronauka, zastępując stary model mózgu jako pojedynczego scentralizowanego źródła kontroli, podkreśliła "plastyczność", jakość, dzięki której nasze mózgi rozwijają się i zmieniają w ciągu naszego życia. Nasze mózgi istnieją jako produkty historyczne, rozwijając się w interakcji z samym sobą i z otoczeniem.

Dlatego też istnieje cienka granica między organizacją układu nerwowego a organizacją polityczną i społeczną, która zarówno warunkuje, jak i jest warunkowana przez ludzkie doświadczenie. Patrząc uważnie na współczesną neuronaukę, trudno nie zauważyć, że nowy sposób mówienia o mózgu odzwierciedla dyskurs zarządzania neoliberalnego kapitalistycznego świata, w którym obecnie żyjemy, z jego mówieniem o decentralizacji, sieciach i elastyczności. Świadomie lub nieświadomie, nauka nie może nie odzwierciedlać świata, w którym ma miejsce.

W neoliberalnym świecie "plastyczność" może być utożsamiana z "elastycznością" - terminem, który stał się modnym słowem w ekonomii i teorii zarządzania. Plastyczny mózg reprezentowałby zatem tylko inny styl władzy, który, choć mniej scentralizowany, nadal jest środkiem kontroli.

W tej książce Catherine Malabou rozwija drugie, bardziej radykalne znaczenie plastyczności. Plastyczność nie tylko pozwala naszym mózgom dostosować się do istniejących okoliczności, ale także otwiera margines wolności do interwencji, do zmiany tych właśnie okoliczności. Takie rozumienie otwiera nowy, transformacyjny aspekt neuronauk.

Nalegając na tę bliskość między neuronaukami a naukami społecznymi, Malabou stosuje do mózgu dobrze znaną frazę Marksa o historii: ludzie tworzą własne mózgi, ale o tym nie wiedzą. Ta książka jest wezwaniem do takiej wiedzy.