Zmarnowane lata, zmarnowane życia: Armia brytyjska w Irlandii Północnej: Tom 2 - 1978-79

Opinie czytelników

„Wasted Years and Wasted Lives Volume 2” Kena Whartona to fascynująca eksploracja tragicznych wydarzeń podczas konfliktów w Irlandii Północnej, dostarczająca osobistych relacji i perspektyw tych, którzy służyli. Chociaż książka jest chwalona za szczegółową fabułę i emocjonalny wpływ, może być wyzwaniem dla osób sympatyzujących z PIRA, ponieważ wyraźnie dokumentuje przemoc i chaos konfliktu.

⬤ Mocny i wciągający tekst, który oddaje emocjonalne doświadczenia żołnierzy.
⬤ Szczegółowe i dobrze zbadane relacje, które zapewniają kompleksowe spojrzenie na Kłopoty.
⬤ Osobiste historie weteranów dodają ludzkiego charakteru i autentyczności.
⬤ Podnosi świadomość często pomijanych narracji o niewinnych życiach dotkniętych przemocą.

⬤ Graficzne przedstawienie przemocy i okrucieństwa może być niepokojące dla niektórych czytelników.
⬤ Książka może być postrzegana jako stronnicza wobec PIRA, co może zrazić czytelników sympatyzujących z tą perspektywą.
⬤ Niektórzy czytelnicy zauważyli nieprawidłowości i nieścisłości w niektórych relacjach.

(na podstawie 24 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Wasted Years, Wasted Lives: The British Army in Northern Ireland: Volume 2 - 1978-79

Zawartość książki:

Tom 2 robi to, co napisano na pudełku - kontynuuje od miejsca, w którym zakończył się pierwszy tom. Przygląda się krwawym latom 1978 i 1979.

Obejmuje relacje naocznych świadków od żołnierzy na miejscu, a od czasu do czasu pojawiają się komentarze cywilów, którzy mieszkali w tym czasie w niespokojnej prowincji. Są tu relacje z okrucieństwa IRA w restauracji la Mon, kiedy terroryści użyli urządzenia podobnego do napalmu do spopielenia 12 niewinnych cywilów; obejmuje zabójstwo Lorda Mountbattena, bohatera Birmy, oraz niektórych członków jego rodziny i personelu na jego jachcie w Co Sligo. Obejmuje również najgorszą tragedię armii w Ulsterze, morderstwo 18 żołnierzy w Warrenpoint.

Omówiono każdą śmierć związaną z konfliktami i każdy poważny incydent, w tym żołnierzy, którzy zginęli w incydentach "niezwiązanych z bitwą", tych, których nie uwzględniono w "oficjalnych" liczbach.

W książce autor otwarcie krytykuje irlandzko-amerykańską społeczność i jej niewiarygodnie naiwne wsparcie dla republikańskich terrorystów, którzy niemal zniszczyli cały kraj. Autor potępia w równym stopniu paramilitarne organizacje obu stron i uważa, że zła działalność Lenny'ego Murphy'ego i "Rzeźników z Shankill" jest równie zła, jak wszystko, co zrobiły Tymczasowa IRA lub INLA.

Książka przygląda się poszczególnym incydentom i próbuje zbadać sposób myślenia terrorystów oraz ich motywy okrucieństw, których dokonywali w imię swoich społeczności. Jednoznacznie wspiera siły bezpieczeństwa, ale w stosownych przypadkach krytykuje je. Książka analizuje rolę młodych żołnierzy z Leeds, Liverpoolu, Manchesteru, a właściwie z każdej części Wielkiej Brytanii, z której pochodzili ci młodzi mężczyźni.

Przygląda się pieszym patrolom, kontroli zamieszek oraz codziennemu strachowi i zagrożeniu, w którym działali podczas swoich czteromiesięcznych lub dwuletnich tur. Przeczytaj uważnie słowa Irlandki, która wyraźnie gardzi sposobem, w jaki jej koledzy Amerykanie niemal lunatykowali, wspierając IRA z daleka dolarami, które tak chętnie wkładali do słoików NORAID. Poziom szczegółowości i badań autora jest fenomenalny i świadczy o jego zaangażowaniu w dalsze opowiadanie historii jednej z zapomnianych wojen Wielkiej Brytanii.