Zaklęta kobieta (nowe wydanie)

Opinie czytelników

Książka przedstawia różnorodne historie o życiu niewolników, z mieszanką spostrzeżeń historycznych i refleksji kulturowych. Czytelnicy uważają ją za fascynującą i pouczającą, doceniając styl opowiadania autora i głębię narracji. Jednak wielu z nich zmaga się z ciężkim dialektem i używanymi akcentami, co utrudnia pełne zrozumienie i zaangażowanie się w tekst.

⬤ Interesujące i pouczające historie
⬤ mocne opowiadanie Chestnutta
⬤ oferuje realistyczny wgląd w kulturę niewolnictwa
⬤ edukacyjne i rozrywkowe
⬤ wysoce zalecane dla osób zainteresowanych fikcją historyczną lub wyczarowaniem
⬤ niektórzy uznali audiobook za pomocny w zrozumieniu dialektu.

⬤ Trudna do zrozumienia ze względu na mocno akcentowane pismo i język
⬤ niektórzy czytelnicy uważali, że przedstawienie postaci było problematyczne
⬤ problemy z formatowaniem, takie jak mała czcionka, która sprawia, że jest prawie nieczytelna
⬤ brak materiałów wprowadzających w niektórych wydaniach
⬤ niektórzy czytelnicy nie mogli ukończyć książki z powodu tych wyzwań.

(na podstawie 33 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Conjure Woman (New Edition)

Zawartość książki:

Wczesna narracja niewolnicza, umiejętnie utkana satyra na stereotypy życia na plantacji i pozornie dobroczynnego białego właściciela. Opowiedziana jako seria łagodnych bajek w stylu Ezopa.

Opatrzony nowym wstępem do tego nowego wydania, The Conjure Woman jest prawdopodobnie najmocniejszym dziełem Chesnutta, zbiorem opowiadań osadzonych w powojennej Karolinie Północnej. Głównym bohaterem jest wujek Julius, były niewolnik, który zabawia białą parę z Północy fantastycznymi opowieściami o życiu na plantacji z czasów antebellum. Julius opowiada o zjawiskach nadprzyrodzonych, nawiedzeniach, transfiguracji i zaklinaniu, które były typowe dla południowych afroamerykańskich opowieści ludowych w tamtym czasie.

Wujek Julius opowiada historie w sposób, który przemawia poza jego bezpośrednią publicznością, oferując historie o niewolnictwie i nierówności, które dla oświeconego czytelnika są oczywiście błędne. Opowieści są bajkowe, podobnie jak te wujka Remusa czy Ezopa, ze starannie opracowanymi alegoriami na temat psychologicznych i społecznych skutków niewolnictwa i niesprawiedliwości rasowej.