Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka bada wzajemne powiązania buddyzmu i chrześcijaństwa, koncentrując się w szczególności na współczuciu i medytacji. Podczas gdy niektórzy czytelnicy chwalą jej wnikliwe porównania i duchową mądrość, inni uważają, że brakuje jej głębi w odniesieniu do praktycznych implikacji jej nauk w codziennym życiu.
Zalety:⬤ Dobrze zbadane i naukowe podejście do podobieństw między buddyzmem a chrześcijaństwem.
⬤ Oferuje cenny wgląd we współczucie i praktyki medytacyjne z obu tradycji.
⬤ Wielu czytelników uważa tę duchową mądrość za głęboką i transformującą.
⬤ Autor jest doceniany za skuteczne łączenie elementów obu wyznań.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest napisana ze zbyt idealistycznej perspektywy, nie odzwierciedlając rzeczywistych wyzwań.
⬤ Odczuwalny brak bezpośredniego porównania obu ścieżek, co prowadzi do pewnego rozczarowania.
⬤ Niektórzy stwierdzili, że tekst jest suchy lub nużący, nie angażując osób głęboko zaznajomionych z duchowością.
⬤ Niejasności dotyczące przynależności autora, prowadzące do mieszanych oczekiwań.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Compassion and Meditation: The Spiritual Dynamic Between Buddhism and Christianity
Zawartość książki:
Głęboka refleksja nad tym, w jaki sposób uzupełniające się tematy buddyzmu i chrześcijaństwa mogą służyć jako podstawa prawdziwie ekumenicznej wiary.
- Porównuje medytację zen z grecką prawosławną praktyką hezychazmu (modlitwy serca).
- Pokazuje, w jaki sposób Budda i Jezus reprezentują różne, ale uzupełniające się wartości medytacji i współczucia.
W azjatyckich tradycjach duchowych góra tradycyjnie symbolizuje medytację, podczas gdy ocean oznacza współczucie. Jean-Yves Leloup wykorzystuje tę metaforę do porównania buddyjskiego i chrześcijańskiego podejścia do medytacji i współczucia, aby ujawnić podobieństwa i rozbieżności tych głębokich praktyk. Podkreślając ich komplementarną naturę, Leloup opisuje, w jaki sposób Jezus i Budda są sobie niezbędni i jak razem tworzą kompletny system: Jezus jako przebudzenie poprzez miłość, a Budda jako przebudzenie poprzez medytację. Tam, gdzie Budda reprezentuje lasy, Jezus reprezentuje drzewa. Budda jest bratem wszechświata, podczas gdy Jezus jest bratem ludzkości.
Niemniej jednak te dwie tradycje religijne mają głęboką wspólną płaszczyznę. Współczucie jest kluczowe dla buddyzmu, a praktyki medytacyjne były kluczowe dla wielu tradycji chrześcijańskich. Obie postrzegają morderstwa, kradzieże i destrukcyjne wykorzystywanie seksualności jako wielkie przeszkody w urzeczywistnianiu naszej istoty i obie zgadzają się co do potrzeby wzniesienia się ponad nie. W tym miejscu Leloup sugeruje jednak, że obie wiary mogą skorzystać z przykazań drugiej. Uzupełniające się aspekty chrześcijaństwa i buddyzmu dają możliwość stworzenia prawdziwie głębokiej religii ekumenicznej, której relacje międzywyznaniowe opierają się na głębokim zrozumieniu prawdziwego znaczenia i praktyki medytacji i współczucia, a nie tylko na wspólnej dobrej woli.
