Wkręceni

Opinie czytelników

Książka jest bardzo chwalonym zakończeniem serii Dad Bod, zawierającym szczerą historię miłosną między Jamesem i Novą, z których oboje doświadczyli znaczących osobistych tragedii. Recenzenci docenili emocjonalną głębię ich związku i powiązania z postaciami z poprzednich książek, chociaż niektórzy zauważyli problemy z powtórzeniami i tempem.

Emocjonalne i dobrze rozwinięte postacie, silna chemia między głównymi bohaterami, humorystyczne i wciągające dialogi, satysfakcjonująca historia miłosna, głęboka eksploracja żałoby i przejścia dalej, dobrze napisana z mocną narracją, satysfakcjonujący epilog, przyjemny dla fanów serii.

Niektórzy czytelnicy uważali, że książka jest powtarzalna, szczególnie w omawianiu historii postaci i emocjonalnych zmagań, problemów z tempem z przeciągającymi się sekcjami i obaw o rozwój postaci, szczególnie w przypadku Novy postrzeganej jako nieco jednowymiarowa.

(na podstawie 58 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Screwed

Zawartość książki:

„Musi być na to gotowy, Jess - mówię cicho i spokojnie. Jesse kiwa głową.

„Wiem. Po prostu jestem naprawiaczem, a jego złamane serce jest jedyną rzeczą, której nie mogę naprawić. „Nikt nie może” - mówię.

„Nie mogę naprawić jego złamanego serca.

Musi chcieć być ze mną całym sercem. Brakowałoby kawałków, szwów i pęknięć, ale oferowałby całość.

Jestem warta więcej niż tylko wzięcie jego spieprzonego bałaganu, tylko po to, by mieć część. Chcę czegoś więcej - zasługuję na więcej. Jeśli mu się uda, będę tu czekać.

Mam tylko czas, Jess. Nigdzie się nie wybieram i powiedziałam mu to. Jestem gotowa czekać, bo myślę, że on jest tego wart”.

Uśmiecham się do Jessego. „Jeśli będzie w stanie podnieść głowę z tyłka i popracować nad odbudową swojego złamanego serca, to będzie wart czekania.” Tyle że ja już tak długo czekałam.

Na niego - na każdego, ale na niego szczególnie. Zniosłam tak wiele. Spędziłam tyle czasu sama i samotna.

A teraz James jest WŁAŚNIE TU, ale wciąż poza zasięgiem.

Moje serce go pragnie, moje ciało go pragnie, ale moje obawy mówią, że tylko mnie zrani. A on sam mówi, że nie jest pewien, czy kiedykolwiek będzie w stanie pogodzić się z przeszłością - utratą żony. Nie winię go, ale...

Jak długo mogę czekać? A jeśli wróci, czy będzie warto?