Wielka siódemka

Opinie czytelników

Recenzje książki „The Big Seven” Jima Harrisona prezentują mieszany odbiór, a czytelnicy podkreślają zarówno wciągającą prozę i filozoficzne rozważania charakterystyczne dla twórczości Harrisona, jednocześnie wyrażając rozczarowanie postrzeganą formułą i wątkami seksualnych eskapad otaczających starzejącego się bohatera. Wiele recenzji podkreśla poetycki styl Harrison i urzekające spostrzeżenia postaci, ale krytykuje strukturę książki, spójność i niektóre z jej prowokacyjnych treści.

⬤ Wciągający i liryczny styl pisania
⬤ mocne spostrzeżenia postaci i przemyślenia na temat życia
⬤ piękne obrazy natury, zwłaszcza Górnego Półwyspu Michigan
⬤ przemawia do długoletnich fanów autora
⬤ humorystyczne i zabawne
⬤ bogate filozoficzne podteksty.

⬤ powtarzalna i schematyczna struktura
⬤ duży nacisk na tematy seksualne, w tym wątpliwe relacje
⬤ niektórym brakowało wiarygodności i spójności fabuły
⬤ rozwój postaci postrzegany jako powierzchowny
⬤ ogólnie rozczarowująca w porównaniu do wcześniejszych dzieł Harrisona.

(na podstawie 113 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Big Seven

Zawartość książki:

Pisarstwo Harrisona jest zawsze ekscytujące. Dodatkowym atutem jest jego zamiłowanie do zachwycająco wadliwych, ale głęboko ludzkich postaci. Sunderson nie zawodzi. Seattle Times.

Przyjemność płynąca z "Wielkiej Siódemki" znajduje się najczęściej w niespokojnych, mocno nasyconych medytacjach Sundersona... Taki jest dar Harrisona do przekazywania ludzkiej świadomości i wszystkich jej irytujących rozbieżności, niedopowiedzeń i okrężnych myśli. New York Times Book Review

Krajowy bestseller jednego z naszych najbardziej znanych i popularnych autorów, The Big Seven przedstawia detektywa Sundersona, który osiedla się w domku myśliwskim na odludziu na Górnym Półwyspie Michigan, gdzie wkrótce zdaje sobie sprawę, że jego sąsiedzi mogą być równie niebezpieczni, jak każdy maniak, z którym miał do czynienia w czasach policyjnych. Amesowie to uzbrojona po zęby rodzina banitów, której lokalne organy ścigania są zbyt onieśmielone, by się z nimi zmierzyć. Następnie sprzątaczka Sundersona, urocza młoda kobieta Ames, zostaje zamordowana, a brat czarnej owcy Lemuel Ames prosi Sundersona o radę w sprawie powieści kryminalnej, którą pisze, a która może nie być fikcją. Sunderson musi zmagać się ze złem w sobie i większym, bardziej ekspansywnym złem swojego sąsiada.

Harrison jest starym mistrzem, tutaj na szczycie swojej gry... Harrison jest może trochę jak... Elmore Leonard (któremu Sunderson składa hołd), w tym sensie, że obaj piszą prozę łatwą w odbiorze, która wydaje się tak naturalna, że aż bezwysiłkowa. Takie pisanie nie jest oczywiście łatwe - wymaga geniuszu, ale przede wszystkim doświadczenia, intuicji i dyscypliny. A nieco zawadiacki urok, taki jak Harrisona, nie zaszkodzi. The Cleveland Plain Dealer.

Kapryśna i sprośna zabawa... Harrison pięknie pisze o wędkarstwie i spędzaniu czasu na świeżym powietrzu. Washington Post".