Więc nazywają cię Pisher! Pamiętnik

Opinie czytelników

Recenzje pamiętnika Michaela Rosena podkreślają jego wciągającą gawędę i eksplorację osobistej i rodzinnej historii, łącząc humor z przejmującymi refleksjami, choć niektórzy czytelnicy znaleźli różne poziomy szczegółowości i problemy z tempem.

Wciągająca opowieść, humor, emocjonalna głębia, refleksja nad historią osobistą i rodzinną, urocza i ujmująca, odpowiednia dla różnych odbiorców.

Niespójne tempo, niektóre sekcje zbyt szczegółowe lub pośpieszne, mieszane reakcje na czytelność, a niektórzy uznali to za nudne.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

So They Call You Pisher!: A Memoir

Zawartość książki:

Błyskotliwy rodzinny pamiętnik uwielbianego poety i działacza politycznego.

W tym przezabawnym, poruszającym pamiętniku, uwielbiany poeta dziecięcy i działacz polityczny Michael Rosen wspomina pierwsze dwadzieścia trzy lata swojego życia. Urodził się na przedmieściach północnego Londynu, a jego rodzice, Harold i Connie, oboje nauczyciele, po raz pierwszy spotkali się jako nastoletni komuniści na żydowskim East Endzie w latach trzydziestych XX wieku. Dom rodzinny wypełniony był opowieściami o krewnych w Londynie, Stanach Zjednoczonych i Francji oraz o tych, którzy zaginęli w Europie.

W odróżnieniu od innych dzieci, Rosen i jego brat, Brian, dorastali marząc o socjalistycznej rewolucji. Spotkania partyjne odbywały się we frontowym pokoju. Lata były dla komunistów wakacjami na kempingu. Ale wszystko zmieniło się po podróży do Niemiec Wschodnich, kiedy w 1957 roku jego rodzice zdecydowali się opuścić "partię".

Od tego momentu Michael podążał własną drogą radykalnego samopoznania: ucieczka do Aldermaston na marsz przeciwko bombie; pisanie i występowanie w eksperymentalnym teatrze politycznym w Oksfordzie; aresztowanie podczas ruchów 1968 roku. Książka kończy się listem do ojca i ujawnieniem rozdzierającego serce rodzinnego sekretu.