Warped Line: Miejskie fantasy

Opinie czytelników

Warped Line, druga książka w serii Cataclysm Ann Gimpel, kontynuuje eksplorację intensywnego konfliktu między nadprzyrodzonymi i mrocznymi siłami, jednocześnie rozwijając relacje między postaciami w szybkiej i wciągającej narracji. Historia rozpoczyna się w miejscu, w którym zakończyła się pierwsza książka, przywracając znajome postacie i wprowadzając nowe wyzwania, gdy poruszają się po świecie pełnym niebezpieczeństw, intryg i romansów.

Czytelnicy chwalą książkę za silny rozwój postaci, wciągającą fabułę i szybkie tempo. Relacje, szczególnie między Arianą i Nickiem, dodają emocjonalnej głębi, podczas gdy akcja i elementy nadprzyrodzone sprawiają, że historia jest ekscytująca. Humor i zrozumiałe emocje, nawet w kontekście paranormalnym, są również podkreślane jako główne zalety. Budowanie świata i nieoczekiwane zwroty akcji dodatkowo poprawiają wrażenia z lektury.

Niektórzy czytelnicy zauważyli, że złożoność relacji i mnogość postaci może być czasami przytłaczająca. Kilku z nich wyraziło rozczarowanie niektórymi decyzjami lub zmianami dotyczącymi postaci, szczególnie w odniesieniu do Nickolasa. Ponadto wspomniano o potrzebie przeczytania pierwszej książki, aby w pełni docenić fabułę, co może zniechęcić nowych czytelników.

(na podstawie 24 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Warped Line: An Urban Fantasy

Zawartość książki:

To jest duże wydanie drukowane.

Wybrałem stazę - długi sen dla mnie i dwóch moich. Ciężko określić czas, ale obudziliśmy się w oku cyklonu.

Kiedy zapadłem w sen - by uniknąć wyssania magii i krwi przez mrocznych czarowników - wampiry nie znajdowały się na liście gatunków zagrożonych wyginięciem, ale niewielu z nas zostało. Nikt nigdy nas nie zaakceptował. Ani śmiertelnicy, ani inni obdarzeni mocą. Przynajmniej na jednej z tych zapór pojawiło się kilka pęknięć. Nadnaturalni nie są zbyt gościnni, ale przyjmą pomoc z każdej strony.

Śmiertelnicy wypowiedzieli wojnę magii i nie spoczną, dopóki wszyscy nie będziemy siedzieć w żelaznych więzieniach. Co za banda tchórzy. Gdyby nie ukrywali się za fałszywymi murami humanitaryzmu, byliby szczerzy w swoich zamiarach i zrobiliby wszystko, co w ich mocy, by nas zabić.

Świat zmienił się w obce miejsce, gdy spałem. Nie ma sensu wracać do mojego klanowego domu we Włoszech. Prawdopodobnie już dawno się rozpadł. Poza tym los rzucił mnie prosto na ścieżkę Ariany. Jest taka jak ja, wampirzyca, ale łaknę jej w bardzo niewampirzy sposób.

Bardzo się starała mnie przegonić, ale trudno mnie zniechęcić. Ona o tym nie wie, ale nie wycofam się, dopóki nie będzie moja.

Bez względu na wszystko.