JInxed: Urban Fantasy

Opinie czytelników

Książka „Jinxed” jest pierwszą z serii Wayward Mage, której bohaterami są Abria, wygnany mag i Blake, Daoine Sidhe. Historia łączy w sobie elementy magii, przygody, romansu i rozwoju postaci, gdy Abria odkrywa swoje prawdziwe pochodzenie i uczy się okiełznać swoje moce w obliczu niebezpieczeństwa. Podczas gdy wielu czytelnikom podobała się szybka fabuła, wciągające postacie i unikalny świat, niektórzy mieli problemy z przedstawieniem dojrzałości głównej bohaterki.

⬤ Wciągająca i szybka fabuła
⬤ dobrze rozwinięte i interesujące postacie
⬤ mieszanka magii, akcji, przygody i romansu
⬤ unikalny świat z różnymi magicznymi istotami
⬤ wielu czytelników uznało ją za wciągającą i było podekscytowanych kolejnymi częściami.

⬤ Mieszane uczucia co do głównej bohaterki Abrii, którą niektórzy uznali za niedojrzałą i dziecinną pomimo jej wieku
⬤ pewne powtórzenia tematów widzianych w poprzednich pracach autorki
⬤ kilku czytelników miało osobiste uprzedzenia, które wpłynęły na ich pogląd na dynamikę postaci.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

JInxed: An Urban Fantasy

Zawartość książki:

Dopasowanie się nigdy nie było w planach. Nie było to częścią rozdania, jakie dał mi los.

Moją supermocą są zwierzęta, magiczne i nie tylko. Uwielbiają mnie. Ptaki i owady też. Kiedy Celtowie wciąż wędrowali po Wyżynach, błagałem ich, by rzucili światło na to, jak powstałem, ponieważ moja moc jest wyjątkowa.

Możesz się domyślić, jak dobrze poszło. Są małomówni i roszczeniowi. Nie uroniłem ani jednej łzy, gdy spakowali się i opuścili Ziemię.

Inni magowie nie dbają o mnie. Nie ufają mojej jedynej w swoim rodzaju magii. W bardziej hojne dni nie winię ich za to. Na razie prowadzę mały prywatny sklep detektywistyczny w szkockim Highlands. Śmiertelnicy szybko mnie zatrudniają, ponieważ zawsze rozwiązuję ich problemy. Używanie magii to oszustwo, ale nigdy się o tym nie dowiedzą.

Większość dni to delikatny taniec. Jeśli mam szczęście, żaden inny mag nie ma mi tego za złe. Ale wciąż trzymam się wystarczającego blasku, by oszukać śmiertelników. Od czasu do czasu mam ochotę rzucić wszystko i zniknąć... cóż, gdzieś indziej.

Nie mam kogo obwiniać, tylko siebie, gdy moje życie zbacza z torów.